De weg naar Rio loopt voor een groot aantal Oranje-internationals via Hoenderloo. In de prachtige bosrijke omgeving kwamen woensdag de beste voetballers uit de Eredivisie bijeen, die allen hoop mogen koesteren op een plekje in de WK-selectie. Eén daarvan is Jean-Paul Boëtius en de Feyenoorder wordt na zijn sterke seizoen door velen getipt als mogelijke basisspeler in Brazilië. De goedlachse vleugelspeler zelf is daar niet mee bezig, hij wil vooral genieten en alles geven. "Die Robben...dat is wel de minste van al mijn concurrenten."

"Jean-Paul", zegt de 20-jarige vleugelaanvaller keurig als hij na de training aan komt lopen. Even voorstellen. Als zijn twee gesprekspartners ter introductie ook hun voornaam zeggen, breekt zijn gulle lach voor het eerst door. "Ronald en Ronald? Dat is ook toevallig. Oh, is het Ronald en Rolánd? Bijna hetzelfde dan, haha!"

Het vooroordeel dat profvoetballers tegenwoordig vooral op de automatische piloot en chagrijnig de media te woord staan, gaat absoluut niet op voor Jean-Paul Boëtius. In zijn trainingsshirt, met voetbalschoenen in zijn hand, doet hij in het winderige Hoenderloo enthousiast zijn verhaal. Aan alles is te merken dat hij het vooral ontzettend leuk vindt dat hij bij de selectie van het Nederlands elftal mag zitten. Te veel aan het WK wil hij nog niet denken. "Daarvoor is het nog te vroeg", zegt hij terecht. Maar: "Ik behoor nu tot de beste twintig spelers van de Nederlandse competitie, dat is toch al een mooie vorm van waardering? Zo voel ik dat. Zoals de bondscoach vanmiddag al zei: niet iedereen kan zeggen dat hij erbij was toen de voorbereiding op het WK begon."

Boëtius heeft zijn plekje in deze groep te danken aan zijn goede seizoen bij Feyenoord. In 29 competitieduels was hij goed voor tien doelpunten en tien assists, een bijzonder respectabele score. "Ik begon dit seizoen met een kleine achterstand, omdat ik met een blessure uit de zomer kwam. Daarna ging het even minder met me, ik wilde soms teveel geven. Dat kwam omdat ik mezelf veel druk oplegde. Maar uiteindelijk mag ik tevreden zijn, denk ik. Ik had nog meer doelpunten kunnen maken, maar het doet me vooral deugd dat ik nog zo fit ben."

"Ik weet dat sommige jongens een streepje voor hebben, omdat ze veel gespeeld hebben in de kwalificatie", besluit hij. "Maar ik plaats van alleen maar te hopen op, ga ik gewoon de volle honderd procent geven. Uiteindelijk is het dan aan de bondscoach. Mocht ik alsnog afvallen, kan ik in ieder geval trots naar huis."

Inmiddels is het rustig langs het veld in Hoenderloo, waar Oranje vlak daarvoor trainde. De meeste internationals die media-verplichtingen hadden, zijn al terug naar het hotel. Als zijn twee gesprekspartners hem ook bedanken voor zijn tijd, tovert Boëtius zijn glimlach weer tevoorschijn. "Ronald en Roland", lacht hij. "Tot ziens hè."

Door: Roland Mather