Een aantal maanden geleden leek het reisschema perfect. Bij de eerste twee groepsduels van Oranje zou ik, vanuit mijn vaste verblijfplaats Rio de Janeiro, twee dagen voor de wedstrijd afreizen naar de speelstad en na de wedstrijd vertrekken. De derde wedstrijd, tegen Chili, zou een 'vluggertje' worden.

Een dag voor Nederland-Chili was in Rio de Janeiro de wedstrijd tussen België en Rusland. Gezien de Nederlandse invloeden bij de Belgen, met veel oud-eredivisiespelers, een perfect tussendoortje om mee te pikken. Op 23 juni zou ik vervolgens 's ochtends naar São Paulo reizen, in de middag de wedstrijd tegen Chili bezoeken en diezelfde avond weer terugreizen naar Rio de Janeiro.

Sao Paulo Arena Corinthians

Maar voor de terugreis was het schema krapper. Ik vloog om 19.54 uur en hoewel dat ruim na de wedstrijd was, was enige haast geboden. Mijn vlucht terug ging vanaf een ander vliegveld, aan de andere kant van de stad. Op Google Maps had ik gezien dat het zonder verkeer vijftig minuten zou duren, van het stadion naar het vliegveld. Maar als er één stad in de wereld is waar het verkeer één grote chaos is, zo hoorde ik de afgelopen dagen van collega's, dan was het São Paulo. Wat je in vijftig minuten kan rijden, kan makkelijk twee uur duren.

De wedstrijd in São Paulo eindigde iets voor 15.00 uur. Voordat ik daarna klaar was met reacties van spelers verzamelen en uitwerken, waren we twee uur verder. Hoog tijd dus om naar het vliegveld te gaan, wetende dat me een helse rit door het spitsuur van São Paulo, een stad met dik elf miljoen inwoners, te wachten stond.

Ook zonder de chauffeur waren deze doelpunten me niet ontgaan, want bij iedere treffer van Neymar werd vuurwerk afgestoken in São Paulo. De hele stad zat voor de televisie en dus trof ik op de weg een bijna spookachtige wereldstad aan. De vijftig minuten van Google bleken nog ruim te zijn ingeschat, na een minuut of veertig was ik er al. Veertig minuten van Brazilië-Kameroen had ik gemist, maar eigenlijk ook weer niet. Een wedstrijd van Brazilië volgen in een taxi, het is een belevenis op zich.

Ruim twee uur voor vertrek van mijn vlucht was ik op het vliegveld en rond 21.00 uur lokale tijd, zo'n dertien uur nadat ik de stad verliet, was ik weer terug in Rio de Janeiro. Het was een vluggertje, maar dankzij de overwinning van het Nederlands elftal en de wedstrijd van Brazilië absoluut eentje met happy ending.

Door: Roland Mather

Twitter: @rolandmather