Het gebruik van kunstgrasvelden wordt steeds populairder in het Nederlandse amateurvoetbal. De verenigingen zien de voordelen van de nepsprieten – de onderhoudsvriendelijkheid en de bespeelbaarheid – absoluut in. Dat verklaart de opmars van kunstgrasvelden bij de amateurs.

Dat de kunstgrasvelden steeds geliefder worden, blijkt wel uit het feit dat meer dan de helft van de ruim 2.500 amateurclubs in Nederland over één of meerdere kunstgrasvelden beschikt. Dit berekende beslist.nl op basis van KNVB-cijfers. Over heel Nederland heeft 58 procent van de amateurclubs één of meer kunstgrasvelden. In het westen spannen de verenigingen de kroon. Zo beschikt in Zuid-Holland (regio West II) maar liefst 86 procent van de clubs over een synthetisch veld. In Limburg (regio Zuid II) valt de opmars nog wat tegen, met een kunstgrasgehalte van slechts 44 procent. In de regio Noord zijn de hoofdvelden in slechts zestien procent van de gevallen een kunstgrasveld.

Wat opvalt, is dat een derde van de eerste amateurelftallen in Nederland haar thuiswedstrijden op kunstgras afwerkt. Dat gebeurt vaker in hogere klassen dan in de lagere klassen. Ter illustratie; in de nieuwe Derde Divisie en in de hoofdklasse heeft 95 procent van de clubs een kunstgrasveld, in de vijfde klasse is dat slechts 31 procent.

De discussie over de synthetische velden is de afgelopen tijd flink toegenomen. Critici stellen dat deze ondergrond meer blessuregevoelig is, maar de KNVB concludeerde op basis van onderzoek dat er weinig verschillen bestaan.