Op 9 juni 2006 wordt in München het wereldkampioenschap voetbal geopend. Vanaf die dag doen 32 landen een gooi naar een plek in de finale, die precies een maand later gespeeld zal worden in Berlijn. Vanaf 28 oktober 2005, precies 32 weken voor de openingswedstrijd, stelt FCUpdate.nl elke week één van de 32 deelnemende landen aan u voor. Deze week in deel 18: Italië.

Dat was even schrikken voor Oranje, op 6 november 2005. Na de geweldige kwalificatiereeks dacht heel Nederland dat de nationale ploeg volgend seizoen wel even wereldkampioen zou worden, maar Italië legde in Amsterdam de zwakheden van Oranje op pijnlijke wijze bloot. De mannen van bondscoach Lippi waren op alle fronten te sterk voor Nederland daverden met met 3-1 over de Oranjetroepen heen. Italië liet tijdens deze wedstrijd zien dat het land eigenlijk een veel grotere kanshebber op de wereldtitel is dan Nederland. De resultaten van de laatste maanden wijzen bovendien uit dat Italië wellicht zelfs het beste Europese land is dat in Duitsland aan de aftrap zal verschijnen.

Toch is het niet vanzelfsprekend dat Italië ook daadwerkelijk goed zal presteren. Het land heeft immers vrijwel elke keer een kwalitatief sterke ploeg, maar struikelt toch opvallend vaak in een vroegtijdig stadium van het toernooi. In zowel 1998 als 2002 verslikte de ploeg zich in het gastland, terwijl de trotse Italianen tijdens het EK van 2004 zelfs niet eens de groepsfase wisten te overleven. Het team is, meer nog dat Duitsland, een echte toernooiploeg en heeft tijd nodig om in het toernooi te groeien. In een poule met Ghana, Tsjechië en de VS is die tijd er komende zomer niet. Marcello Lippi zal zijn mannen direct op scherp moeten zetten om na het EK in Portugal een nieuwe blamage te voorkomen.

Road to Germany

Italië had er bijzonder weinig moeite mee op zich te kwalificeren voor het WK in Duitsland. In een groep met Noorwegen en Schotland als belangrijke belagers konden de Italianen zich zelfs een enkele uitglijder permitteren om zich alsnog met twee vingers in de neus te plaatsen. De ploeg van Lippi opende haar kwalificatiereeks met een zege op Noorwegen (2-1) en versloeg even later ook Moldavië. In oktober 2004 leek de blauwe machine echter even te haperen. Na een zeperd in Slovenië (1-0 verlies) had de ploeg in eigen land opvallend veel moeite met Wit-Rusland (4-3). Met een simpele overwinning op Schotland (2-0) herstelden de Italianen zich echter goed van deze twee moeizame wedstrijden.

{image[241273][right-half][]}Na de overwinning op Schotland wisten de Italiaanse rekenmeesters dat ze niet meer koste wat kost al hun wedstrijden hoefden te winnen om zich te kwalificeren. Gelijke spelen in Noorwegen (0-0) en Schotland (1-1) volstonden om haar koppositie te consolideren. Na een overtuigende zege in Wit-Rusland (1-4) kreeg Italië in eigen stadion tegen Slovenië de kans om aan alle onzekerheden een eind te maken. Door een treffer van Zacchardo won Italië met 1-0, waardoor plaatsing voor het WK een feit was. Dat de ploeg op de laatste speeldag ook nog wist te winnen van Moldavië (2-1), was eigenlijk al niet meer van belang.

De bondscoach

Met Marcello Lippi heeft Italië een bondscoach die zijn sporen in het internationale voetbal ruimschoots verdiend heeft. De 57-jarige oefenmeester timmerde in de jaren '70 aan de weg als voetballer en speelde in zijn actieve loopbaan onder meer bij Savona, Sampdoria en Pistoiese. Met name bij Sampdoria was Lippi een gewaardeerde kracht en nadat hij zijn voetbalschoenen in 1982 in de wilgen gehangen had trad hij bij deze ploeg in dienst als jeugdtrainer. Dit bleken zijn eerste stappen in een rijke loopbaan als trainer. Na omzwervingen bij diverse kleine Italiaanse club debuteerde hij in 1989 bij Cesena in de Serie A. Na korte avonturen bij Lucchese, Atalanta en Napoli vertrok hij in 1994 naar Juventus, waar hij internationaal zou doorbreken.

Met de Oude Dame reeg Lippi prijzen aaneen. Onder leiding van Lippi won Juventus onder meer vijf landstitels, een Champions League en een wereldbeker. Na een korte tussenstop bij Inter Milaan keerde Lippi enkele jaren geleden terug naar Juventus en ook in zijn tweede periode in Turijn bleek zijn trainingsmethode een schot in de roos. In 2003 leidde Lippi zijn ploeg naar de finale van de Champions League, waarin AC Milan na strafschoppen te sterk bleek. Na het EK van 2004 werd Lippi vanwege zijn enorme staat van dienst dan ook gezien als de ideale opvolger van Giovanni Trapattoni en tot dusver stelt Lippi zijn landgenoten niet teleur. De ervaren trainer heeft van de Italiaanse ploeg een eenheid weten te maken en lijkt op weg om Italië een mooie zomer van 2006 te bezorgen.

De vedette

Op 19 februari ging er een schokgolf door Italië. De man die Italië naar grote internationale successen zou moeten leiden, Francesco Totti, liep in het competitieduel met Empoli een kuitbeenbreuk op. Vol spanning wachtte Italië op de medische analyse en dat bleek niet mee te vallen: Totti moet maandenlang revalideren en het is onzeker of hij op tijd fit zal zijn voor het WK. "Het zou zonde zijn als hij niet mee gaat naar het WK. Hij is een zeer belangrijke speler voor Italië. We wachten op hem", liet bondscoach Lippi direct weten.

{image[243366][right-half][Francesco Totti]}Sinds het EK van 2000 geldt Totti als de grote vedette van het Italiaanse voetbal. Als vervanger van de niet geheel fitte Del Piero speelde Totti in België en Nederland een geweldig toernooi, waarna de verwachtingen voor de toekomst enorm groot waren. In de twee eindtoernooien die volgden viel Totti echter louter op negatieve wijze op. Tijdens het WK van 2002 kreeg Totti rood in het duel met Zuid-Korea en ook tijdens het EK van 2004 deed hij zichzelf de das om. De aanvaller werd na het eerste duel geschorst op basis van televisiebeelden, omdat hij gespuugd had naar zijn Deense tegenstander Poulsen.

Totti, die zijn hele loopbaan voor AS Roma speelde, aast sindsdien op eerherstel. Het WK in Duitsland zou zijn grote moment van glorie moeten worden, maar door zijn blessure staat zijn deelname op losse schroeven. De klok tikt in het nadeel van Totti, Italië houdt haar hart vast.

De verwachtingen

Italië heeft alles in zich om komende zomer wereldkampioen te worden. De selectie is niet alleen kwalitatief uitstekend, maar bondscoach Lippi heeft er bovendien een uitgebalanceerd geheel van gemaakt. Oude krachten zijn vervangen door vers bloed en met Alberto Gilardino en Luca Toni heeft Italië de beschikking over twee nieuwe topspitsen. Tegen Oranje liet de ploeg ziet dat het aan een halve kans genoeg heeft om een doelpunt te maken.

{image[241820][left-half][]}Het belangrijkste gevaar voor Italië schuilt in de loting. De ploeg bevindt zich met Tsjechië, Ghana en de VS in de poule des doods en zal dus direct alert moeten zijn. Al haar opponenten zijn op papier minder dan Italië, maar de ploeg van Lippi zal geen seconde mogen verslappen. Tsjechië, Ghana en de VS hebben er de kwaliteiten voor om elk foutje hard af te straffen. De groepsfase lijkt voor Italië dan ook direct cruciaal. Slaagt de ploeg er in om de eerste ronde te overleven, dan kan er wel eens een heel mooie zomer worden in Italië. De laatste wereldtitel dateert alweer van 1982 en 24 jaar na dato hoopt Italië op een herhaling van dat kunstje. De lat ligt hoog van Lippi en zijn mannen.