Sander Keller nam in de winterstop met pijn in het hart afscheid van FC Utrecht. De verdediger had zijn carrière graag willen afsluiten in Stadion Galgenwaard, maar de interesse van Xamax Neuchatel gaf zijn leven een verrassende wending. Binnen een week na het eerste telefoontje zette hij zijn krabbel bij de Zwitserse club.

"Rond 10 januari kreeg ik een belletje van mijn zaakwaarnemer of ik interesse had om voor Xamax te voetballen. Ik gaf aan dat de clubs er eerst maar uit moesten zien te komen. Utrecht wilde wel praten over een transfer en binnen enkele dagen waren ze eruit met Xamax", zegt de 31-jarige Keller tegen FCUpdate.nl. Een mogelijkheid om de formatie van trainer Didier Ollé-Nicolle eerst nog aan het werk te zien, was er niet. "Ik ben direct naar Zwitserland gevlogen en toen is de deal beklonken."

Maken of breken

{image[253786][left-half][]}Daarmee sloot de Amsterdammer een dienstverband van ruim een decennium bij FC Utrecht af. Daarvan was hij zeven seizoenen lang niet weg te denken uit de defensie van de Domstedelingen, maar sinds afgelopen zomer kreeg hij nauwelijks speeltijd. "Toch had ik het er nog enorm naar m'n zin. Als ze me een nieuw contract met een lager salaris hadden aangeboden, had ik me daar wel in kunnen vinden. Dat bleek voor Utrecht geen optie. Als dan een buitenlandse club aanklopt, is dat een mooie kans."

Vanuit Zwitserland blijft Keller verbonden met zijn oude liefde. "Ik heb nog steeds contact met enkele jongens en volg de club via internet. Utrecht blijft voor mij een speciale club. Ik kreeg veel waardering, alleen ben ik op een gegeven moment buiten de basiself gevallen. Tja, een trainer kan je maken of breken. Ik heb daar één keer uitleg over gekregen en daarna is het helaas zo gebleven. Toch blijft de periode bij Utrecht fantastisch. Ik ben blij dat ik mijn steentje aan het succes heb bijgedragen."

Ren- en vliegwerk

{image[275967][right-half][]}Met Xamax Neuchatel koos Keller niet alleen voor een nieuwe omgeving; ook de opvattingen over voetbal zorgden voor een uitdaging. "Ze leggen hier de nadruk op conditie en niet op het technische en tactische gedeelte. Dat was heel erg wennen. Er zijn trainingen waarbij je de bal niet te zien krijgt. Bovendien vergen al die bergen veel van je lichaam. Het is echt bikkelen. Soms rijden we de bergen in en gaan we vervolgens rennen in het bos. In twee weken tijd ben ik hier vijf kilo afgevallen."

Voordat de verdediger bij Xamax Neuchatel tekende, won hij informatie in bij Michael Dingsdag en Sandro Calabro, in Zwitserland uitkomend voor respectievelijk FC Sion en Sankt Gallen. "Toen ik ons team zelf tijdens de eerste trainingen zag voetballen, vond ik dat we over aardige spelers beschikken. In de competitie is het echter veel ren- en vliegwerk. Je moet de hele wedstrijd geconcentreerd zijn. Bij balverlies krijg je direct een counter om je oren. Daar moest ik mijn spel wel op aanpassen."

Puur verdedigen

{image[275968][left-half][]}Keller maakte in de tweede seizoenshelft van de Zwitserse competitie alle duels als basisspeler mee. Zijn inbreng hielp Xamax Neuchatel niet van de voorlaatste plaats af. "We verliezen bijna alles, maar toch heb ik nog geen wedstrijd het gevoel gehad dat we volstrekt kansloos waren. Door stom balverlies, een counter of een lucky goal lopen we bijna iedere keer tegen een nederlaag aan. Dat is wel frustrerend. We spelen leuk mee, maar na het laatste fluitsignaal staan we met lege handen."

De verdediger beleefde in zijn tweede optreden voor Xamax Neuchatel een persoonlijk hoogtepunt door te scoren. "Toevallig was twee dagen eerder m'n dochtertje geboren, dus dat doelpunt kon niet op een beter moment komen. En ik scoorde nota bene met m'n linkervoet. Het is mooi meegenomen, want ik moet me eigenlijk puur op verdedigen richten. Ik heb als taak om mijn directe tegenstander uit te uitschakelen en hoef daarbij niet te verwachten dat andere mensen gaten dicht gaan lopen."

De selectie van Xamax Neuchatel wordt door Keller omschreven als een vreemdelingenlegioen. "We hebben jongens uit Portugal, Bahrein, Argentinië, Frankrijk en enkele Afrikaanse landen. De voertaal is Frans en dat is voor mij wel een probleem. Gelukkig spreekt eentje heel goed Engels en daarmee speel ik samen in het centrum van de verdediging, dus dat is wel fijn." Door de taalbarrière heeft hij er een uitdaging bijgekregen. "Als ik me nog beter wil inpassen, zal ik toch echt Frans moeten leren."

Ger Hensen

Twitter: @GerHensen