Op 9 juni 2006 wordt in München het wereldkampioenschap voetbal geopend. Vanaf die dag doen 32 landen een gooi naar een plek in de finale, die precies een maand later gespeeld zal worden in Berlijn. Vanaf 28 oktober 2005, precies 32 weken voor de openingswedstrijd, stelt FCUpdate.nl elke week één van de 32 deelnemende landen aan u voor. Deze week in deel 28: Spanje.

Elk WK wordt Spanje gezien als één van de topfavorieten, maar keer op keer stellen de Spanjaarden teleur. Echt dramatisch presteert het land zelden, maar opvallend vaak vindt Spanje haar waterloo in de tweede ronde of de kwartfinale. Dat is toch mager voor een land dat in clubverband jaarlijks de prijzen aaneen rijgt. De grote vraag is dan natuurlijk: hoe kan dat? Een blik op de huidige ploegen van Real, Villarreal en Barcelona zegt genoeg. De dragende spelers van deze ploegen zijn Zidane, Ronaldo, Riquelme, Forlan, Ronaldinho en Eto'o. De buitenlanders trekken de kar. Zonder deze buitenlandse sterren, blijken de Spaanse voetballers keer op keer te verbleken.

Road to Germany

Door deze tweede plaats moest Spanje een play-off spelen tegen Slowakije om kwalificatie voor het WK af te dwingen. Deze dubbele ontmoeting eindigde in een galavertoning. Onder leiding van een weergaloze Luis Garcia won Spanje in eigen land met 5-1 van de arme Slowaken. De terugwedstrijd in Bratislava was hierdoor een formaliteit geworden. Het duel eindigde uiteindelijk in 1-1.

De bondscoach

Aragones

Als trainer werkte Aragones, 'de wijze man van Hortaleza', bij vrijwel alle Spaanse topclubs. Onder meer FC Barcelona, Atletico Madrid, Sevilla, Valencia, Real Betis en Real Mallorca stonden ooit onder leiding van Aragones. Het meeste succes had hij met Atletico Madrid, waar hij in totaal vier periodes werkte. Met deze tweede club uit Madrid won hij onder meer één landstitel en drie nationale bekers. Ook met FC Barcelona legde hij ooit beslag op de nationale beker. Sinds 2004 is hij bondscoach van Spanje. In deze functie is hij de opvolger van Iñaki Saez, die tot het EK in Portugal nog aan het hoofd van de Spaanse ploeg stond.

De vedette

De Raúl die nu over de velden rent, is geen schim meer van het frivole talent dat aan het eind van de jaren '90 de voetbalwereld aan zijn voeten had liggen. In 1994, alweer twaalf jaar geleden, debuteerde hij als 17-jarige jongetje in de hoofdmacht van Real Madrid. Raúl veroverde al gauw een basisplaats en debuteerde twee jaar later al in het nationale elftal van Spanje. Met Real won hij in 1998, 2000 en 2002 de Champions League en bovendien won hij met zijn ploeg vier keer de Spaanse landstitel. Sinds Fernando Hierro in 2002 een punt achter zijn loopbaan zette, is hij bovendien aanvoerder van de nationale ploeg.

Raul Gonzalez

De verwachtingen