Met de wedstrijd tegen Duitsland kwam voor Oranje een eind aan het interlandjaar 2012. Het was een jaar om snel te vergeten, vooral natuurlijk vanwege het desastreus verlopen EK. Maar ook een jaar waarin een vernieuwde ploeg, met een nieuwe bondscoach, een eerste stap zette richting het WK van 2014. "Een schrale troost."

Zeven overwinningen, één gelijkspel en vijf nederlagen. Dat is een jaarbalans die eigenlijk niet past bij een groot voetballand, zoals Nederland graag wil zijn. En zoals het ook was, want amper anderhalf jaar geleden stond Oranje nog eerste op de FIFA-wereldranglijst. Nu zegt die lijst niet alles, maar het geeft wel aan hoe goed Nederland toen presteerde. Verliezen was een zeldzaamheid, winnen was de norm.

Terwijl dat EK toe was aan zijn halve finales, gebeurde het onvermijdelijke: Van Marwijk stapte op. Een opvolger had de KNVB snel gevonden, in de persoon van Louis van Gaal. Een gewaagde keuze, zeker toen bleek Van Gaal ook direct met vuur ging spelen. Hij passeerde wat vaste waarden omdat ze niet fit of met hun hoofd bij een andere club zouden zijn, ongetwijfeld met de bedoeling om iedereen op scherp te zetten. Zijn missie slaagde: na de verloren oefenwedstrijd tegen België won Oranje van Turkije, Hongarije, Andorra en Roemenië en is er WK plots heel dichtbij. 

"Gelukkig hebben we de draad daarna wel weer opgepikt", zegt. "Dat is een schrale troost na dat mislukte EK. Dat we zo'n grote stap richting het WK gezet hebben is positief en geeft vertrouwen voor de toekomst. Ik denk dat we op de goede weg zijn."

Door de doelpuntloze remise tegen Duitsland zijn de doelcijfers van Oranje over het afgelopen interlandjaar 29 voor en vijftien tegen. Topscorer van het jaar was Robin van Persie met zes doelpunten, John Heitinga en Nigel de Jong speelden de meeste interlands. Beide spelers kwamen in elf van de dertien officiële wedstrijden in actie.