Juventus legde dinsdagavond het sterrenensemble van Real Madrid het vuur aan de schenen. De landskampioen van Italië zegevierde in Turijn met 2-1 over de titelhouder. Het was een terechte zege voor de Italianen, die over een uitstekende mix van kwaliteiten beschikken en op karakter de zege over de streep trokken. Bovendien werd het verschil tussen de Eredivisie en de Europese elite pijnlijk duidelijk.

In Madrid zal na de loting voor de halve finales van de Champions League hoogstwaarschijnlijk een zucht van opluchting door het Estadio Santiago Bernabéu hebben geklonken. Uit de koker kwam immers niet het sterke Bayern München en ook niet aartsrivaal FC Barcelona. Nee, de titelhouder uit de Spaanse hoofdstad werd gekoppeld aan Juventus. De formatie uit Turijn mocht dan eenzaam aan kop gaan in Italië, een echte bedreiging voor de paradepaardjes uit Madrid zou de ploeg toch niet kunnen vormen.

Dat sorteerde effect. Je hoeft niet meer technische bagage te hebben om een wedstrijd te winnen, zo liet Juventus dinsdag nog maar eens zien. Het is te hopen dat de spelers en trainers van de eredivisieclubs opgelet hebben. Hoe vaak zien we in Nederland immers niet een ploeg alleen opbouwen in de hoop daarmee tot kansen te komen. Achterin wordt de bal eindeloos rondgespeeld, vaak tot vervelens toe. In de Eredivisie worden middenvelders achterin gezet om 'voetbal' in de ploeg te brengen. Bij Juventus is dat niet aan de orde. De bal wordt snel naar voren getransporteerd, want daar moet het immers gebeuren. Toch gaat het te ver om Juve alleen als een knokploeg weg te zetten. Met name de eerste treffer tegen Real was van grote schoonheid. Aan de goal ging een fraaie aanval vooraf om tot een goal te komen. Balbezit is een middel, geen doel.

Verdedigen op het hoogste niveau is een kwestie van ervaring, kwaliteit en een keiharde mentaliteit. Vraag het Giorgio Chiellini. Of Cristiano Ronaldo.

Door: Remco Jacobi