Frank de Boer is op deze maandag door Crystal Palace aangesteld als de nieuwe hoofdcoach. Na in het verleden genoemd te zijn bij onder meer Liverpool, Tottenham Hotspur, Newcastle United, Swansea City en Southampton, heeft de 47-jarige Nederlander eindelijk zijn gewenste overstap naar de Premier League te pakken. Zeven landgenoten gingen hem voor. Wie waren dat en hoe deden ze het?

Ruud Gullit: Chelsea (1996-1998) + Newcastle United (1998-1999)

[photo,16583,left,]

Zo succesvol als Ruud Gullit als speler was, zo succesvol werd hij (nog) niet als trainer. In Engeland beleefde de voormalig Oranje-captain zijn vuurdoop als hoofdcoach, maar zijn trainersloopbaan kwam nooit echt van de grond. Hij startte in 1996 als speler-trainer bij Chelsea, waar hij Glenn Hoddle opvolgde. Hoewel hij in 1997 de FA Cup en daarmee de eerste hoofdprijs sinds 1970 voor Chelsea pakte, werd Gullit in februari 1998 ontslagen. De prestaties waren prima, maar een financieel conflict zou hem de das om hebben gedaan. Gianluca Vialli volgde hem op. Een aantal maanden later kreeg Gullit een nieuwe kans in de Premier League, bij Newcastle United. Met onder meer een finaleplaats in de FA Cup deed de oud-aanvaller het aardig, maar wederom leidde een geschil – ditmaal met de bepalende spelers Rob Lee en Alan Shearer – tot een breuk. Na vijf wedstrijden hield Gullit het al gezien.

Martin Jol: Tottenham Hotspur (2004-2007) + Fulham FC (2011-2013)

[photo,61193,left,]

Dat het snel kan verkeren voor een coach, ook in de Premier League, heeft Martin Jol wel aangetoond. Big Martin liet Tottenham Hostpur tussen 2004 en 2007 tot grote hoogte stijgen. Hij behaalde Europees voetbal en zette de hoogste eindklassering sinds 1990 neer bij de Spurs, met wie hij tweemaal vijfde werd in de Premier League. Toen de prestaties in 2007 minder goed werden bleek het krediet van Jol desondanks niet enorm te zijn: eind oktober werd hij ontslagen. From hero to zero ging Jol later, na dienstverbanden bij Hamburger SV en Ajax, ook bij Fulham. Op Craven Cottage hoefde de man uit Den Haag in zijn eerste twee seizoenen geen moment voor degradatie te vrezen, iets wat een compliment waard was. Fulham was aanvankelijk een stabiele middenmoter onder zijn leiding, maar het derde seizoen verliep echter vrij stroef, waardoor Jol de kerst niet haalde. Ondanks de noodgreep van Fulham werd degradatie vervolgens overigens niet voorkomen. Dat gebeurde onder een andere Nederlander, maar daarover later meer.

Guus Hiddink: Chelsea (2009) + Chelsea (2015-2016)

[photo,97647,left,]

Van 2006 tot 2010 was Guus Hiddink bondscoach van Rusland, maar vanaf 2009 combineerde hij deze functie met een rol als interim-coach van Chelsea, waar Luiz Felipe Scolari weggestuurd was. Het huwelijk Hiddink-Chelsea was een succesvolle: de Nederlander won elf van de dertien duels en pakte daarom nog een knappe derde plaats in de Premier League. Het bekende late doelpunt van Andrés Iniesta zorgde ervoor dat Chelsea niet de finale van de Champions League haalde. Na een uitstekende periode en de winst van de FA Cup vertrok Hiddink van Stamford Bridge, maar zijn verblijf smaakte naar meer. Clubeigenaar Roman Abramovich haalde de Varssevelder daarom in december 2015 terug naar Londen, als vervanger van de ontslagen José Mourinho. De situatie van The Blues was toen wel behoorlijk uitzichtloos, waardoor er voor Hiddink weinig eer te behalen viel. Het seizoen 2015-2016 was, ondanks dat het wel iets beter ging met Hiddink aan het roer, een verloren seizoen voor Chelsea.

René Meulensteen: Fulham FC (2013-2014)

[photo,80472,left,]

De minst grote naam in dit rijtje is René Meulensteen. Nadat de veelgeprezen techniektrainer jarenlang werkzaam was bij Manchester United en ook avonturen beleefde bij Brøndby IF en Anzhi Makhachkala, werd Meulensteen na het ontslag van Jol bij Fulham vanuit de assistentenrol doorgeschoven naar de functie van hoofdcoach. Hoewel Meulensteen voor even boven het degradatiemoeras uit wist te komen met The Cottagers, werd zijn kop in februari 2014 ook gerold. Fulham dacht dat Felix Magath de club kon behouden voor de Premier League, maar het tegendeel bleek uiteindelijk waar te zijn.

Ronald Koeman: Southampton (2014-2016) + Everton (2016-heden)

[photo,102105,left,]

Een uitstekend voorbeeld voor Frank de Boer is Ronald Koeman. De huidige manager van Everton heeft laten zien hoe het moet in de Premier League. De voormalig topverdediger stapte in de zomer van 2014 in bij het bescheiden Southampton, met zijn broer Erwin Koeman als assistent. Onder meer dankzij een 8-0 zege op Sunderland leidde Koeman The Saints naar de Europa League, waarin Vitesse gevloerd werd. Een jaar later was het opnieuw raak in Europa, dankzij een recordaantal van 63 punten. Voor Everton reden genoeg om de charismatische Koeman naar Goodison Park te halen. Bij Everton kreeg hij de kans om met miljoenen euro's een nieuw team te bouwen en dat doet Koeman tot dusver zeer naar behoren. Zijn debuutseizoen bij The Toffees mondde uit in plaatsing voor Europees voetbal, met een zevende plaats. Dat hoopt hij dit seizoen weer te overtreffen.

Louis van Gaal: Manchester United (2014-2016)

[photo,98048,left,]

Net als De Boer was Louis van Gaal altijd zeer gecharmeerd van de Premier League. In de zomer van 2014 kreeg Van Gaal wat hij wilde: Manchester United legde hem vast. De ervaren manager kreeg de taak om oude tijden te laten herleven op Old Trafford, iets wat zijn voorganger David Moyes niet gelukt was. Van Gaal kreeg het echter ook niet voor elkaar bij de grootmacht. Met een vierde en een vijfde plaats in de Premier League en vooral enorm veel gelijke spelen was het zeer teleurstellend wat Van Gaal presteerde. Met het winnen van de FA Cup kreeg de periode van Van Gaal in Manchester iets meer glans, maar de clubleiding had genoeg gezien: ondanks een nog een jaar doorlopend contract werd Van Gaal uitgezwaaid en opgevolgd door José Mourinho. De Portugees won weliswaar de Europa League met Man United – goed voor Champions League-plaatsing – maar presteerde in de competitie niet veel beter dan zijn voorganger.

Dick Advocaat: Sunderland (2015)

[photo,89656,left,]

Na een dramatische periode als bondscoach van Servië werd Dick Advocaat in maart 2015 door Sunderland gepresenteerd als de grote verlosser. Dat bleek niet geheel ten onrechte: de Hagenaar werd Magic Dick, omdat hij The Black Cats vanuit benarde positie in de Premier League wist te behouden. Het leidde tot tranen bij de gelouterde coach, wiens karwei geslaagd was. Hij weigerde aanvankelijk een aanbod om langer bij Sunderland te blijven, maar werd toch nog overgehaald om te blijven. Dat had hij beter niet kunnen doen, want het vervolg was treurig. Daardoor gaf Advocaat er begin oktober na een slechte start in de Premier League zelf de brui aan.

[photo,87660,left,]