Koud terug van het romantische Craven Cottage van Fulham meldde Dennis Higler zich deze week in Zeist voor het trainingskamp voor de arbitrage van het betaald voetbal. Het was tijdens die drie dagen trainen, terugblikken, discussiëren én praten met de pers. FCUpdate.nl sprak met de 32-jarige arbiter over de transfermarkt, de sfeer in stadions, zijn andere werk, de prestaties en het trainingskamp. "Het knettert hier af en toe best."

De winterstop was voor Higler even het moment om te genieten van de vrije dagen. Hij gebruikte zijn vrije tijd ook om een potje uit de FA Cup mee te pikken. Higler is scheidsrechter, maar bovenal liefhebber van het spelletje. "Ik ben bij Fulham – Southampton op Craven Cottage geweest. Leuk, ook om daar andere Nederlanders tegen te komen."

Volg je deze maand ook de ontwikkelingen op de transfermarkt?

"Ja, het is heel interessant waar de ontwikkelingen naartoe gaan. Een transfer van tweehonderd miljoen euro? Drie jaar geleden had iedereen je voor gek verklaard. Ook voor Virgil van Dijk is een enorm bedrag betaald. Wij weten dat het voetbal inmiddels om veel geld gaat, natuurlijk volg ik dat. Je kijkt toch waar een speler heengaat. Los van het feit dat het voor ons boeiend is wat er met spelers in Nederland gebeurt. Waar komen we Michiel Kramer bijvoorbeeld straks tegen, en zo speelt Fred Friday nu voor Sparta."

Hoe ben je zelf in het vak van scheidsrechter gerold?

"Ook als liefhebber van het spelletje. Het begint allemaal met jongens die voetballen. Bij mij was het in de A-junioren, dat ze bij mijn club Hoogland zeiden: als je het allemaal zo goed weet, doe het dan zelf een keer. Ik vond dat prima en heb ik door de jaren heen steeds stapjes gezet. Maar ik doe dit, omdat ik het leuk vind. Als dat niet zo is, zou ik ook niet twee uur in de auto naar Groningen en Maastricht zitten. Ik ben onderdeel van het spelletje dat ik leuk vind. Het geeft een kick om een wedstrijd tot een goed einde te brengen. Er zullen altijd situaties zijn waar discussie over is, maar het liefst heb ik dat mensen vragen wie de scheidsrechter was. Het publiek komt niet voor mij, maar voor de voetballers."

(tekst gaat verder onder foto)

[photo,111285,left,]

Datzelfde publiek haalt in Higler het beste naar boven, zegt hij. Eén van zijn hoogtepunten in zijn nog jonge scheidsrechterscarrière is dan ook de kampioenswedstrijd van Feyenoord tegen Heracles Almelo. "Dat ik dat duel mocht leiden, geeft mij veel vertrouwen. Op dat moment, van de scheidsrechters die beschikbaar waren, werd ik aangewezen als leidsman voor deze wedstrijd. Het was een hele bijzondere wedstrijd, omdat het bovendien een club is die jaren geen kampioen geworden was. Niemand heeft het na de tijd ook over de arbitrage gehad."

Wat gebeurt er met je als een stadion als De Kuip over je heen valt?

"Natuurlijk maak je wat van de sfeer mee, maar je focust je toch op de wedstrijd en de dingen die je moet doen. Hoe intenser de sfeer, hoe beter ik ben. Het maakt me scherp: dit is waar ik het voor doe, dit is waar ik wil zijn. Het wil niet zeggen dat ik andere wedstrijden niet scherp wil zijn, maar een intense sfeer werkt op mij niet negatief. Zo'n sfeer is waar we met z'n allen van moeten genieten. Daar naar kijkend is Feyenoord - Heracles mijn mooiste wedstrijd geweest. Daar zat zoveel emotie in. Ik deed de warming-up en zag mensen huilen. Dat je dan zo'n wedstrijd mag fluiten..."

Word je nu ook meer herkend op straat?

"Ja. Als je vaker topclubs gaat fluiten, gaan mensen je meer herkennen. Er kijken meer mensen naar Ajax, Feyenoord PSV - met alle respect - dan naar aantal kleinere clubs. Het grappige is dat ik in projectmeetings van mijn andere werk af en toe merk dat mensen zeggen dat ze mij hebben gesproken. Terwijl dat niet zo is. De link wordt nog niet zo snel gelegd waar iemand mij van kent."

Wat voor werk doe je naast het fluiten?

"Ik werk parttime, zo'n 24 uur, als logistiek projectconsultant bij een importeur van onder andere Audi en Volkswagen. Voordat ik doordrong naar het betaalde voetbal, werkte ik hier al. Mijn werkgever weet wat ik ervoor moet doen en laten. Zij zijn erg flexibel. Dat moet wel, zeker met internationale wedstrijden. En het is belangrijk, want als het thuis en op het werk niet voor elkaar is, ligt er ook geen basis om goed te presteren."

Werkt het zijn van een bekende scheidsrechter ook in je voordeel bij je andere werk?

Ik merk wel dat er parallellen zijn tussen leiding geven in een voetbalwedstrijd en in de maatschappij. Ik geef daar ook lezingen over met een compagnon. Welke parallellen kun je trekken, wat kun je van een scheidsrechter leren en andersom wat zijn de valkuilen? Waar het met name in helpt, is dat het gesprekken kan breken. Stel: als ik op maandag een moeilijk gesprek heb, dan merk ik soms dat mensen over voetbal willen kletsen. Met een bak koffie erbij, is het ijs ontdooid voordat het gesprek is gestart."

(tekst gaat verder onder foto)

[photo,111284,left,]

Over zijn prestaties laat Higler liever anderen oordelen. Dankzij zijn internationale status kreeg hij meer wedstrijden. Zijn debuut als leidsman in Europa vierde Higler afgelopen zomer in Slowakije bij MFK Ruzomberok - Vojvodina Novi Sad, een duel in de kwalificatie van de Europa League.

Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?

"Het is voor mij een prachtig nieuwe stap geweest. Dit seizoen ben ik met Serdar (Gözübüyük, red.), Björn (Kuipers, red.) en andere collega's op pad geweest, en heb ik zelf wedstrijden gefloten, ook op jeugdtoernooien. Ik heb meer wedstrijden gekregen dan ik van tevoren had verwacht. Daar ben ik dan ook tevreden over, maar laat anderen vooral oordelen over hoe ik het doe."

Zijn er dingen die volgens jou beter hadden gekund?

"Er blijven altijd wedstrijden die beter hadden gekund. Als je vraagt waar ik dingen anders had willen doen, dan moet je het over FC Twente - Ajax (2 december, red.) hebben. Die wedstrijden heb je er ook tussen. NEC - Achilles '29 is meer ongelukkig."

Higler floot in oktober het duel NEC - Achilles (3-0) in de tweede ronde van de KNVB Beker. Twee beslissingen werden hersteld door videoscheidsrechter Kevin Blom. Een gele kaart van NEC'er Suently Alberto werd een rode kaart, en de videoref maakte van een strafschop een vrije trap. 

"Er was wel twee keer de videoref, maar dat wil ik toch nuanceren. Bij de eerste keek ik de speler in de rug. Ik zag het contact niet. Aan alles voelde ik dat het een vieze overtreding was. Ik gaf geel. Want als ik het contact niet zie, kan ik moeilijk gaan gokken: wat zal ik vandaag eens gaan doen? Geel of rood? Omdat ik het contactmoment niet zag, was er te veel twijfel om rood te geven. Rood is de zwaarste straf, en ging ik logischerwijs terug naar geel. Gelukkig hebben we het huidige systeem van de videoref. Die zei dat vanuit andere camerahoeken duidelijk te zien was dat de noppen in het been werden gezet. Toen ik de beelden zag, was het voor mij ook duidelijk."

(tekst gaat verder onder foto)

[photo,111283,left,]

Higler en zijn collega's staat de tweede seizoenshelft ook voor de deur. Die is voor een deel gisteren (vrijdag) al begonnen met de Jupiler League. De arbitrage heeft het driedaagse wintertrainingskamp voor alle scheidsrechters en assistent-scheidsrechters in het betaald voetbal gebruikt om de neuzen weer de juiste kant op te krijgen.

Hoe belangrijk is zo'n trainingskamp voor jullie?

Ik denk dat het goed is om de puntjes even weer op de i te zetten. Iedereen heeft rond Kerst toch andere dingen gedaan en andere gedachten gehad. Iedere vier weken komen we wel bij elkaar, maar nu zijn we dieper ingegaan op bepaalde zaken. We hebben sessies gehad in kleine groepjes, met een mix van assistenten, jonge talentvolle scheidsrechters en internationals. Tussen de groepen zijn ook discussies gevoerd. Veel discussiëren mag ook. Als wij elkaar de waarheid niet zeggen, dan doet de verslaggever dat wel of de man op de straat die Studio Sport heeft gezien. Het knettert hier af en toe best. Dit is alleen maar goed om elkaar scherp te houden."

Door: Steven Koelma