Het Nederlands elftal begint vandaag (maandag) aan een nieuw avontuur. Een nieuwe bondscoach brengt vaak debutanten met zich mee en bovendien betekent het een nieuw tijdvak rondom Oranje. De eerste duels van een nieuwe keuzeheer zorgen altijd voor bijzondere momenten: van ruzies tussen ploeggenoten, confronterende interviews tot aan rode kaarten voor Bruno Martins Indi. Een overzicht van de voorgangers van Ronald Koeman.

{image[312915][right-half][]}Zweden - Nederland 2-2 (Van Basten, 2004)

Daags na de zenuwslopende EK-wedstrijd tegen Zweden opent Marco van Basten zijn termijn als bondscoach in en tegen Zweden in de tijd dat er in augustus nog oefenwedstrijden plaatsvonden. Het memorabele duel waarin Rafael van der Vaart geblesseerd raakte na een snoeiharde sliding van ploeggenoot Zlatan Ibrahimovic, Romeo Castelen, Dave van den Bergh, Collins John en Jan Kromkamp debuteerden, speelde Oranje gelijk. Met Petter Hansson, Erik Edman, Andreas Isaksson, Zlatan Ibrahimovic en Marcus Allbäck deden er genoeg Eredivisie-gerelateerde spelers mee. Het duel was het begin van een zeer wisselende Oranje-periode, die na geweldige duels tegen Frankrijk en Italië voor San Marco eindigde met een pijnlijk verlies tegen Rusland.

{image[323281][left-half][]}Rusland - Nederland (Van Marwijk, 2008)

Wederom daags na een wedstrijd op een EK stond Oranje tegenover dezelfde opponent als door wie het werd uitgeschakeld. Waar Van Basten veel spelers liet debuteren, mochten er bij het eerste duel van Bert van Marwijk alleen gelouterde spelers (Ibrahim Afellay was met zijn 22ste interland de minst ervaren international) opdraven. Van Marwijk legde vanaf minuut één de basis voor een succesvol WK twee jaar later, want negen (!) van de elf spelers van de verloren finale tegen Spanje, waren er tijdens het eerste duel in Moskou ook al bij. Leuk detail: Nederlander Guus Hiddink stond nog aan het roer in Rusland.

{image[295433][right-half][]}België - Nederland 4-2 (Louis van Gaal, 2012)

Koos Van Marwijk nog voor veel routine, gaf Louis van Gaal juist veel nieuwelingen de kans. Ricardo van Rhijn, Stefan de Vrij, Nick Viergever, Bruno Martins Indi en Adam Maher mochten voor het eerst opdraven in het Nederlands elftal. Luciano Narsingh maakte zijn eerste doelpunt, waarmee hij Oranje op voorsprong schoot (1-2). Een overwinning kwam er overigens niet tegen de ploeg van Marc Wilmots, die ook debuteerde als keuzeheer bij de Belgen. Dat Bert Maalderink met die zege Van Gaal feliciteerde, vond de nieuwe bondscoach dan weer niet zo leuk....

{image[298258][left-half][]}Italië – Nederland 2-0 (Guus Hiddink, 2014)

Van een bliksemstart kon Hiddink niet echt spreken, toen hij na tien minuten in zijn nieuwe termijn al met twee doelpunten achterstond in Italië, met een man minder op het veld vanwege de rode kaart voor Bruni Martins Indi. Het inbrengen van Joël Veltman was ongetwijfeld een van de snelste wissels van een nieuwe bondscoach ooit. Waar het voor Van Gaal en Van Marwijk hun eerste duel in de nieuwe termijn een opmars was naar een groot eindtoernooi, was voor Hiddink zijn tweede periode als bondscoach een fikse tegenvaller. Verder dan tien interlands kwam hij niet, waarna hij door de KNVB werd ontslagen – al werd dat in de eerste maanden anders gecommuniceerd door beide partijen.

{image[312894][right-half][]}Nederland - IJsland 0-1 (Danny Blind, 2015)

Debuteren met een EK-kwalificatiewedstrijd is een bijzonderheid voor de bondscoach. Voor Danny Blind was er niet echt sprake van een nieuwe termijn, dus dat ook hij geen spelers liet debuteren, is onmogelijk gek te noemen. Maar dat het resultaat bijzonder teleurstellend was, kon de nieuwe bondscoach ook onmogelijk onder stoelen of banken steken. Het geblesseerd uitvallen van Arjen Robben na een goed half uur was de eerste tegenvaller voor Blind, die enkele minuten daarna Martins Indi (wederom in een debuutduel voor een nieuwe bondscoach) met een rode kaart van het veld zag gaan. En dat terwijl Oranje moest winnen om uitzicht te houden op het EK. Dat lukte niet: Gylfi Sigurdsson scoorde zijn penalty tegen Jasper Cillessen, die de bal nog wel aanraakte met zijn hand. Maar de tegengoal én nederlaag voorkomen lukte niet.

{image[304468][left-half][]}Nederland – Italië 1-2 (Fred Grim, 2017)

Van een echt nieuw tijdperk kun je niet spreken, maar de eerste van de drie interlands onder Fred Grim als bondscoach ging verloren. In tegenstelling tot Hiddink stond hij met zijn ploeg, waarin niemand debuteerde, na tien minuten op voorsprong tegen Italië. Een eigen doelpunt van Alessio Romagnoli hielp Oranje op de goede weg, maar na een half uur was de stand alweer omgetrokken. Een van de belangrijkste dingen was het feit dat Sneijder een interland gegund werd en zo dichterbij Edwin van der Sar kwam, ook was het duel voor Jeroen Zoet opvallend. Hij was een wedstrijd later zelfs aanvoerder van Oranje tegen Marokko, al bleek dat ook meteen zijn laatste interland.

{image[318576][right-half][]}Nederland - Luxemburg 5-0 (Dick Advocaat, 2017)

Het vierde tijdperk van Dick Advocaat bij de KNVB werd geopend met een belangrijke overwinning: het Nederlands elftal had doelpunten nodig en die kwamen er in het duel waarin Sneijder recordinternational werd en uitstekend speelde. Ook onder Advocaat was er geen ruime voor debutanten. Het korte tijdperk van de Nederlandse coach verliep cijfermatig uitstekend, maar leverde uiteindelijk het gewenste doel, namelijk kwalificatie voor het WK in Rusland, niet op. Omdat Zweden van Frankrijk won, werd het echter geen vrolijke debuutavond voor de nieuwe bondscoach.