Op z'n Duits heeft Nederland de eindronde van de Nations League bereikt. Lange tijd speelde Oranje een kansloze wedstrijd tegen Duitsland, dat tot de 85ste minuut met 2-0 voorstond. Na de plotselinge aansluitingstreffer van Quincy Promes richtte Nederland zich op en boekte het dankzij aanvoerder Virgil van Dijk alsnog een onverdiend gelijkspel, dat voldoende was voor het bereiken van de Final Four.

Koeman wijzigde zijn elftal op twee plaatsen. Steven Bergwijn kreeg na Frankrijk weer te maken met een pijnlijke enkel, wat Quincy Promes een basisplaats opleverde. De bondscoach verving ook Denzel Dumfries, de compagnon van Bergwijn op de rechterkant. Koeman vond Kenny Tete de laatste dagen frisser ogen dan de uitblinker van afgelopen vrijdag.

Maar Tete en Promes voldeden niet in de eerste helft, net als de meeste andere spelers. Het was een wereld van verschil ten opzichte van het duel met Frankrijk. De durf en het tempo ontbrak bij het elftal van Koeman. Duitsland speelde ook zeker niet groots, maar toonde zich wel erg effectief op het slechte veld van de slecht gevulde Veltins-Arena. De eerste twee schoten op het doel van Jasper Cillessen waren meteen raak.

Timo Werner haalde in de negende minuut uit buiten de zestien, nadat Serge Gnabry de bal knap voor hem had verlengd. Het schot naar de linker benedenhoek liet Cillessen volstrekt kansloos. Bij de 2-0 mocht Cillessen zijn beklag doen bij zijn medespelers. Toni Kroos werd geen strobreedte in de weggelegd om Leroy Sané door de lucht te bereiken. Omdat Matthijs de Ligt mistastte, kon Sané ook nog eens aannemen en uithalen. Via het lichaam van Tete schoot de aanvaller van Manchester City raak.

Nederland meldde zich zelden voor het Duitse doel. Het enige gevaarlijke moment was een kopbal van Duitser Niklas Süle, die bijna Manuel Neuer passeerde. Verder kon Oranje de thuisploeg nauwelijks verontrusten. Duitsland zelf was nog dichtbij de 3-0, toen Gnabry voor De Ligt kwam en de bal rakelings naast kopte. Tegenvaller voor Nederland was ook nog het uitvallen voor rust van Ryan Babel, waarschijnlijk met een hamstringblessure. Dat betekende wel het debuut van de twintigjarige Javairo Dilrosun.

Zijn eerste minuten in Oranje eindigden in mineur. Na twintig minuten spelen moest de aanvaller van Hertha BSC zich alweer geblesseerd laten vervangen. Tot die tijd schoof Nederland wel iets op naar de helft van de Duitsers, maar leverde dat allemaal geen kansen op. Duitsland bleef de gevaarlijkste ploeg en mocht Nederland niet klagen dat Werner de bal langs Cillessen schoot, maar ook naast het doel.

Het duel leek als een nachtkaars uit te gaan, want Oranje creëerde geen enkele fatsoenlijke kans. Niemand geloofde er echt in, tot het doelpunt van Promes. Hij kreeg de bal voor zijn voet en krulde de bal achter Neuer. Koeman liet zijn elftal alles of niets spelen door Van Dijk meer naar voren te sturen. Dat bleek een gouden zet. Het was de captain die Oranje in blessuretijd naar de Final Four schoot, waar het komende zomer met Portugal, Engeland en Zwitserland strijdt om de eindzege.