Stefanie van der Gragt kampte de laatste jaren met veel blessureleed, maar net als voor het Europees Kampioenschap in 2017 raakte de verdedigster van FC Barcelona tijdig fit voor het eindtoernooi met de Leeuwinnen. En dus kan bondscoach Sarina Wiegman een beroep doen op Van der Gragt, die tijdens het succesvolle EK een belangrijke steunpilaar was.

Stefanie, bondscoach Sarina Wiegman gaf aan dat ze jou opriep in de hoop dat je tijdig helemaal fit zou worden. Hoe staat het ervoor?

"Ik ben gelukkig helemaal fit. Het mag even duren, maar het gaat goed. Na de Algarve Cup heb ik nog één of twee weken gekwakkeld, maar daarna heb ik weer het een en ander gespeeld. Gelukkig heb ik een paar keer negentig minuten in de benen ook."

Je hebt er al met al lang uit gelegen in je eerste jaar in Spanje. Domme pech?

"Ja, het waren twee verschillende dingen. Wel twee keer mijn bovenbeen, maar een keer de pees en een keer de spier. Het gebeurde al in mijn tweede of derde wedstrijd in Spanje. Dus mijn eerste jaar daar is niet wat ik er van had gedacht en gehoopt. In het buitenland revalideren is moeilijk, omdat je veel alleen bent. Gelukkig kwamen er veel vrienden en familie langs, dat heeft me enorm geholpen."

Ben jij een speelster die ritme nodig heeft om een goed toernooi te spelen?

"Natuurlijk is het lekker om ritme te hebben, maar dat ik ook zonder ritme kan, heb ik tijdens het EK bewezen. Toen dacht ook iedereen dat ik het niet zou redden, maar ik ben altijd positief geweest. Mede omdat ik zo positief ben, heb ik het gered. Je moet mentaal ook sterk zijn als je geblesseerd bent en toen pakte het EK ook goed uit. En ik heb natuurlijk sinds april weer het een en ander gespeeld bij Barcelona."

{image[326484][right-half][]}Wiegman was altijd lovend over je, maar zei ook dat je wel fit moest worden. Heb je getwijfeld of je bij de selectie zou zitten?

"Het was wel een hele opluchting dat ik erbij zat, ja. Ik heb natuurlijk toch een tijdje gekwakkeld: toen weer wel en toen weer niet. Nu is de pijn helemaal weg en gaat het goed. Ik ga nu vooral mijn best doen om te spelen. Of het een voordeel is dat Anouk Dekker de eerste wedstrijd geschorst is? Ja, dat zou in mijn voordeel kunnen zijn."

WK in Frankrijk

Van der Gragt is erbij in Frankrijk: fit en wel. Haar doelstelling is simpel: een basisplaats veroveren. De formatie staat er goed op en neemt als EK-winnaar deel aan het toernooi. Toch is het voor Van der Gragt nog zéker geen gelopen koers dat Oranje wel even door de poule heen loopt. "Iedereen weet wat we kunnen, dat nemen we mee. Maar de poule is bijvoorbeeld al heel lastig. Het is absoluut niet zo dat we zomaar de poule wel even overleven. We moeten het zeker niet onderschatten in wat voor poule we zitten", waarschuwde de verdedigster.

Net als bij het EK in eigen land wordt er veel support verwacht. Hoe helpt dat jullie?

"Dat helpt ons echt enorm. Dat geeft zo'n boost. Of je nou in Ierland voor honderd mensen speelt of in een uitverkocht stadion... Dat is echt top. In Spanje hoor je minder over het WK, in Nederland leeft het heel erg. Dat is heel leuk, in alles wat ze organiseren. Heel anders dan in 2015 in Canada: dat was de eerste keer dat we lang samen waren, de wedstrijden waren 's nachts in Nederland en er waren amper fans."

{image[333564][left-half][]}Dit keer verwachten ze minimaal vijftig duizend mensen.

"Heel vet! Dat geeft ons echt een boost."

Hoe kijk je naar de verhoudingen bij het WK?

"Het is niet zo dat ik ons als favoriet zou willen bestempelen. Maar dat waren we voor het EK ook niet... Kans heb je altijd en we pakken het net zo aan als het EK, wedstrijd voor wedstrijd. Het wordt moeilijk om de poulefase door te komen, maar we gaan laten zien dat we een goed team hebben. Dat hebben we bewezen op het EK, wat dat betreft verwacht ik dat het WK van Canada overtroffen wordt. In alles, ja. Prestatie, maar ook in beleving in Nederland. Ondanks dat de Algarve Cup wat tegenviel zijn we wel op de goede weg."

{image[330211][right-half][]}En hoe kijk je tegen jouw eigen rol aan bij Oranje in Frankrijk: is die nog veranderd omdat je toch een aantal duels hebt gemist?

"Het was voor mij wel moeilijk om veel duels te moeten toekijken bij Oranje, maar ik heb alle wedstrijden op tv gekeken. Hoewel ik een tijd niet bij Oranje ben geweest, was het lekker om meteen weer te trainen. Mijn rol is daarin niet echt veranderd. Vanaf het moment dat ik binnenkwam was alles weer als vanouds en was ik blij om iedereen te zien. Ook op het trainingsveld ging alles goed."

Hopen dat dát zo blijft en een scenario a la twee jaar geleden geldt; na veel blessures schitteren op het eindtoernooi met Oranje. 

"Je ziet wel vaker spelers die na een seizoen vol blessures dan op een eindtoernooi kunnen pieken. Ja, zoals Marco van Basten op het EK van 1988. Ik hoop dat het voor mij ook zo uitpakt."

Door: Nathan Sprey