Als speler van Real Madrid ontdekte Wesley Sneijder ook het Madrileense uitgaansleven. In zijn biografie, die komende vrijdag verschijnt, vertelt de 36-jarige recordinternational van het Nederlands elftal. 'Ik had alleen niet in de gaten dat de fles wodka mijn grootste vriend werd.'

Voetbal International bezit een voorpublicatie over de periode van Sneijder in Madrid. Daarin komt onder andere het stappen aan de orde. 'Ik was jong, genoot van het succes en de aandacht. Daar moet het fout zijn gegaan – later. Geen drugs, maar wel drank en rock-'n-roll. Daar raakte ik aan gewend, als een van de sterren van De Koninklijke. Je wordt aanbeden als Real-speler. Alles wat je uitvreet wordt met de mantel der liefde bedekt. Ook als ik lam over straat rolde en duizenden euro's uitgaf, of rondjes gaf aan de hele zaak. Ik kan niet zeggen dat ik voldoende weerstand bood. Ik liet me ook fêteren, er was altijd wel een medespeler in de buurt, meestal Guti.'

In 2008 won Sneijder met Real de landstitel. Het feest kan hij zich nog goed herinneren. 'We rolden om vier uur 's nachts de Buddha Bar binnen en weer vloeide de champagne rijkelijk. Om half tien 's ochtends wankelde ik naar buiten, naar mijn auto, en liep tegen een politieagent op. "Gedronken?", vroeg hij streng. Dat viel niet te ontkennen. Hij zette een zwaailicht op zijn auto, zei: "Volg me" en begeleidde me naar huis.'

In die tijd gingen Sneijder en zijn toenmalige vrouw wel uit elkaar. 'Ik had het grote leven ontdekt. En het boterde al een hele tijd niet meer. Uit elkaar gegroeid, heet dat dan. De scheiding is financieel snel geregeld. En goed, vind ik. Korte pijn. Ik bleef alleen achter en zag die kleine, Jessey, veel minder. Klote. En ik kan slecht alleen zijn. Waarom zou je trouwens alleen zijn als je genoeg vrienden hebt om vrije tijd mee door te brengen? Ik had alleen niet in de gaten dat de fles wodka mijn grootste vriend werd.'