Het overlijden van Diego Armando Maradona (60) heeft voor een schokgolf gezorgd in de voetbalwereld. Kopstukken vielen over elkaar heen om de legende een laatste eer te bewijzen met lovende woorden. Het gaf andermaal aan dat voetbal een sport is die draait om verbeelding.

Wie is de beste voetballer aller tijden? Het is een vraag die je niet wilt en niet kunt beantwoorden. Prijzenkasten, statistieken of WK-prestaties vergelijken heeft geen zin, net als het feit dat generaties niet naast elkaar te leggen zijn. Om bij de besten te worden geschaard, is er meer nodig dan prijzen en goals. Qua prijzen komt Maradona niet eens in de buurt van tientallen, misschien wel honderden spelers.

Stadio Diego Maradona

Topscorer aller tijden van Argentinië is hij met zijn 34 goals allang niet meer. De teller van Lionel Messi staat al op meer dan het dubbele en loopt nog altijd door. Daar gáát het echter helemaal niet om.  De nalatenschap van Maradona overstijgt vrijwel alles in het voetbal. De loopbaan van Pluisje in de top duurde maar kort, het was de peperdure tol die zijn levenswijze hem liet betalen, maar was wel krachtig.

Verbeelding

De prijzenkasten van Messi en Ronaldo puilen uit, maar zij haalden die titels met de beste teams. Maradona deed iets ongeëvenaards in zijn carrière door prijzen te winnen met teams die nooit iets wonnen. Napoli was een middenmoter met middelmatige spelers, die door Maradona twee keer kampioen werd gemaakt. Het in Italië achterliggende Napels stak daarmee een middelvinger op naar het noorden, dat altijd op hen neerkeek. Die prestatie die het voetbal overstijgt, het vertrouwen en het geluk dat Maradona bij die mensen opriep, is speciaal. Eeuwige dankbaarheid en een mytische status verwierf El Diez daarmee in Napels.

Uitwedstrijden werden in die bizarre jaren in Italië thuisduels voor Napoli. Iedereen, waar dan ook in het land, wilde en moest Maradona zien. De heldenstatus begon al in de zomer van 1984 toen Pluisje na zijn vertrek bij FC Barcelona koos voor Napoli. De foto van zijn eerste voetstappen in San Paolo, vastgelegd door rijen met fotografen, laat zien dat Maradona vanaf dat moment aan een bizar sprookje begon. Maradona naar het kleine Napoli, dat kón toch helemaal niet?

Koning van de wereld

Maradona was op het veld een solist die buiten de lijnen nooit alleen was. Overal waar hij ging, brak complete chaos uit. Dat was zo in de jaren tachtig en dat veranderde nooit meer in zijn veel te kort durende leven. Continu balanceerde Maradona op de grens van het krankzinnige, tot een hartaanval iets deed wat verdedigers niet lukte: hem afstoppen.

Mede-icoon Pelé reageerde van alle grootheden misschien wel het mooist. Hij hoopt dat ze 'samen ooit een balletje mogen trappen daarboven'.

Per sempre, Diego!

Door: Remco Jacobi