Er waren vijf minuten gespeeld in De Kuip, toen Ali Boussaboun volledig vrij voor Maarten Stekelenburg kwam te staan. De spits móest de 1-0 maken, wat gezien de sterke start van zijn ploeg terecht zou zijn geweest. Heel Rotterdam maakte zich op voor een doelpunt, maar de Marokkaan faalde. Even later liet Klaas Jan Huntelaar zien hoe het wél moest. De spits kopte een corner feilloos in en zette Ajax op 0-1. Dit doelpunt bleek genoeg om Feyenoord te kraken, Ajax walste vervolgens over de thuisploeg heen. De 0-4 zege die Ajax uiteindelijk boekte, was zelfs nog een magere weerspiegeling van de krachtsverhoudingen.

Feyenoord begon dan ook furieus aan het duel in De Kuip. De ploeg leek zich te beseffen dat Ajax enkel afgetroefd zou kunnen worden op basis van strijd en opportunisme, zoals Roda JC eerder dit seizoen liet zien. De thuisploeg moest zijn spierballen tonen, zodat de technisch vaardige Ajacieden niet aan voetballen toe zouden komen. En jawel, tot groot enthousiasme van het publiek slaagde Feyenoord hier aanvankelijk in. Ajax werd in de eerste minuten overlopen, met twee schotkansen van Jonathan de Guzman als gevolg. Deze schotkansen vielen echter in het niet bij de reuzenkans die Ali Boussaboun kreeg. De Marokkaan mocht, na een fout van Grygera, zomaar doorlopen naar het doel van Maarten Stekelenburg. Grotere kansen dan deze krijg je als spits zelden, maar toch wist Boussaboun het te verprutsen. De Marokkaan nam de bal niet lekker mee, kwam verkeerd uit en miste.

Dit doelpunt maakte een einde aan alle Rotterdamse intenties om iets van het duel te maken. Na de 0-1 liep de thuisploeg geslagen rond, niemand in het elftal leek plotseling meer te geloven in een goed resultaat. Ajax rook bloed en zette door. De Amsterdamse ploeg nam de controle over de wedstrijd stevig in handen en legde bij vlagen prachtig voetbal op de mat. Nadat Huntelaar na ruim een half uur voor de 0-2 zorgde, door een lage voorzet van Kenneth Perez simpel binnen te glijden, was het hek helemaal van de dam. Feyenoord werd helemaal zoek gespeeld en mocht van geluk spreken dat het halverwege de wedstrijd slechts 0-2 stond. Huntelaar, Gabri en Sneijder kregen nog voor de pauze enorme mogelijkheden om de scoren te vergroten, maar waren slordig in de afwerking.

Nadat diezelfde Perez er vervolgens ook nog 0-4 van gemaakt had, kregen de frustraties de overhand. De rode kaart die invaller Pierre van Hooijdonk na 64 minuten kreeg, was dan ook niets meer dan een logisch gevolg van het wedstrijdbeeld. De spits had blijkbaar schoon genoeg van de matte houding van zijn teamgenoten, die zich als makke lammetjes naar de slachtbank lieten brengen, en probeerde Urby Emanuelson met een wilde tackle te vloeren. De Ajacied had geluk dat hij nét over de instormde benen van de aanvaller kon springen, maar Temmink had genoeg gezien. De leidsman stuurde Van Hooijdonk, volledig terecht, naar de kleedkamer.