EK-weblog: heimwee naar de vuvuzela's

Zo enorm groot is het Metalist-stadion van Kharkiv niet. Een kleine 40.000 fans kunnen er in, een aantal dat een gemiddelde topwedstrijd uit de Eredivisie ook trekt. Maar voor de EK-wedstrijd Nederland-Denemarken in de Oost-Oekraïense uithoek kwam het stadion niet vol. Met name op de lange zijde waren duizenden lege plekken.

“Daar moet je een foto van maken en opsturen naar de UEFA”, zei collega Paul tijdens de wedstrijd tegen Denemarken tegen me. Hij werd er zelfs een beetje verdrietig van dat een stadion niet vol zit voor zo'n mooie wedstrijd op een EK, zei hij. De Europese kampioenen van 1988 en 1992, de huidige nummers vier en negen van de wereld, tegen elkaar. Maar dat is niet genoeg om een stadionnetje in Oekraïne vol te krijgen. Misschien is dat niet zo gek, want voor fans uit Denemarken en Nederland is het een veel te dure grap om even naar Kharkiv te gaan. En voor mensen in Oekraïne, waar je voor een paar euro uit eten kan, is een kaartje amper te betalen.

De fans die er wél waren, maakten de indruk dat ze niet bepaald voor het voetbal naar het stadion gekomen waren. Ze waren met van alles bezig, behalve de wedstrijd. Er was een heel contignent Russen naar Kharkiv gekomen en die waren vooral nog de overwinning van hun eigen team op Tsjechië, een dag eerder aan het vieren. Dat zinde de aanwezige Oekraïeners weer niet, die prompt als reactie de naam van hun eigen land gingen scanderen. En dus klonk er tijdens de wedstrijd Nederland-Denemarken vooral 'Rusland, Rusland' of 'Oekraïne, Oekraïne' door het stadion.

Maar meer nog dan met hun eigen land vocaal te steunen, waren de Russische en Oekraïense fans bezig om een wave op te zetten. Een wave, het kan prachtig zijn in een stadion. Als een team een geweldige wedstrijd gespeeld heeft, is een wave van de fans in de slotfase een soort kers op de taart. Niets kan mooier zijn in een sfeervol stadion, dan een wave. In Kharkiv ging de wave echter al rond na een half uur. En erger nog: de Oranje-supporters deden mee. Terwijl Nederland met 1-0 achter stond. 

Of de wave wel of niet rond ging, was in het restant van de wedstrijd het belangrijkste voor de supporters in Kharkiv. Halverwege de tweede helft stopte de Oranje-aanhang er maar mee, wat iedere keer leidde tot een fluitconcert van de rest van het stadion.

Een spannend EK-duel in een matig gevuld stadion waarin de wave belangrijker was dan de wedstrijd zelf: ik kreeg in Kharkiv bijna heimwee naar Zuid-Afrika. Een stadion vol met dolenthousiaste Afrikanen die negentig minuten lang keihard op hun toeter blazen is nog altijd beter dan een stel Russen en Oekraïeners die vooral met zichzelf bezig zijn. Maar ik heb zo'n vermoeden dat de UEFA daar niet wakker van ligt. Anders hadden ze het Europees kampioenschap wel toegewezen aan een land dat wél fatsoenlijk bereikbaar is voor supporters en waar de stadions wel vol en sfeervol zijn.

Door: Roland Mather

Twitter: @rolandmather