Peter Bosz (58) moest ooit als trainer van Ajax voor de Europa League-finale tegen Manchester United een keuze maken tussen Frenkie de Jong en Abdelhak Nouri. De twee middenvelders konden niet allebei in de wedstrijdselectie zitten voor het cruciale duel. Zijn beslissing – die in het voordeel van De Jong uitviel – zorgden voor tranen bij Nouri.

"Ik koos voor Frenkie, omdat hij als centrale verdediger met zijn dribbel nog iets op het middenveld kon forceren. Zo heb ik hem ook laten invallen", herinnert Bosz desgevraagd tegenover Helden. "Voordat we de bus instapten, heb ik Appie bij me geroepen. Hij zei: 'Nee hè, trainer?' Ik zei: ja. Hij begon als een kleine jongen te huilen, zo erg vond hij het dat hij niet op de bank mocht zitten. Dat zijn zulke moeilijke beslissingen, zeker als een speler die altijd zijn best doet en zich voorbeeldig gedraagt ook nog moet huilen."

Bosz koestert nog altijd warme gevoelens aan Nouri, die hij liet debuteren. "Hij droeg als het ware de last met zich mee dat iedereen hem zei hoe verschrikkelijk goed hij in de jeugd van Ajax was. Maar er komt aan de top veel meer bij kijken, zeker als je zo klein bent als Appie", wist de oefenmeester. "Hij was naar mij toe een heel vriendelijke, sociale, nette jongen. Maar wat doet dat er allemaal toe, ik moet echt naar woorden zoeken. Nu ik over hem praat, raak ik weer geëmotioneerd. Hij was ook zo'n fijn mens."

Lees ook: Ajax en familie Nouri hebben tuchtzaak toch niet nodig

Ook over zijn ontmoeting met Johan Cruijff heeft Bosz nog warme herinneringen. "Het voetbal dat ik als trainer probeer uit te dragen, heeft alles met Johan Cruijff te maken. Jordi zei in maart 2016 dat zijn vader en moeder naar Tel Aviv zouden komen. Ik vroeg: komt hij dan ook naar de trainingen? 'Ja,' zei Jordi, 'je denkt toch niet dat mijn vader de hele dag met mijn moeder op de hotelkamer blijft?' Ik ben mijn trainingen minutieus gaan voorbereiden", aldus Bosz, die ook ging lunchen met Cruijff. "Als je zag wat er in dat restaurant gebeurde toen hij binnenkwam... Voor iedereen maakte hij tijd vrij voor een foto of handtekening. (…) Na die week vlogen ze terug. En een dag later hoorde ik dat hij was overleden. Dat was zo'n schok, ook omdat ik me later realiseerde dat de laatste foto's van Johan zijn gemaakt op de bankjes van Maccabi Tel Aviv."