De ellende bij PSV wordt groter en groter. Voor eigen publiek verloor de ploeg van coach Phillip Cocu in de derde ronde van de KNVB Beker met 1-3 van Roda JC Kerkrade. Het was al de derde nederlaag binnen tien dagen voor de Eindhovenaren, na de uitglijders in de competitie tegen FC Groningen (1-0) en opnieuw Roda (2-1).

Natuurlijk, als Roda JC Kerkrade in Eindhoven wint van PSV is dat een verrassing. Een grote verrassing zelfs. Maar dat niemand echt opkeek van de overwinning van de bezoekers, was misschien wel extra pijnlijk voor PSV. Dat zegt niet zo zeer iets over Roda, hoewel de club alle lof verdient, maar vooral iets over de thuisploeg. In de vorm waarin de ploeg van coach Phillip Cocu verkeert, kan het van iedereen verliezen.

De Eindhovenaren hadden woensdag de pech dat het een tegenstander trof die van iedere halve kans een doelpunt maakte. Qua veldspel was er in de eerste 45 minuten niet heel veel aan de hand voor de thuisploeg, maar de stand was wel 0-2. Nadat eerst Mark-Jan Fledderus de bal met links, zijn chocoladebeen, in de verre kruising mikte, lobte Guus Hupperts de bal twintig minuutjes later keurig over de debuterende PSV-keeper Nigel Bertrams. De jonge keeper kon aan beide treffers niets doen, beide keren was de binnenkant van de paal de bondgenoot van de ploeg uit Kerkrade.

Met invaller Adam Maher voor Oscar Hiljemark waagde Cocu na rust een poging om het tij te keren, maar Roda hield relatief eenvoudig stand. PSV was een paar keer gevaarlijk met schoten van afstand, maar echt uitgespeelde kansen bleven uit.

Ook Luciano Narsingh, die zijn eerste wedstrijd in PSV 1 sinds 22 december speelde, kon het verschil niet maken. De zesvoudig Oranje-international hield het ruim een uur vol en werd daarna vervangen door Jürgen Locadia. Deze Locadia stond koud in het veld toen Roda de partij definitief besliste. Hupperts reageerde attenter op een kopbal van Frank Demouge dan tegenstander Jetro Willems, kon vrij doorlopen richting Bertrams en schoof de bal onder de keeper door. De 1-3 van Joshua Brenet, vlak voor tijd, was voor PSV daarna niets meer dan een heel klein doekje voor het bloeden.