In de voetballerij wordt slechts zelden gesproken over onzekerheid en mentale druk. Volgens een aantal oud-voetballers zou daar meer aandacht voor moeten zijn. In een reeks van NRC wordt er gesproken over het gevoelige onderwerp. "Ik loop nu zeventien jaar mee in deze wereld en ik schat dat 80 procent van alle profs met mentale worstelingen te maken heeft gehad, inclusief ikzelf", vertelt Gianni Zuiverloon.

"Maar daarover praten? Voetbal is een mannenwereld, hè", vervolgt hij. "Heb je weleens een voetballer met een burn-out gezien? Nee, hè? Terwijl werknemers in andere bedrijfstakken drie maanden thuisblijven, hebben voetballers een 'slechte periode'", maakt hij de vergelijking met het bedrijfsleven. "Dat er misschien meer aan de hand is en een speler hulp nodig heeft, blijft onderbelicht."

En daar zou best wat meer aandacht voor mogen zijn, beargumenteert Zuiverloon. "Ik vind juist dat je heel sterk bent als je jezelf kwetsbaar opstelt, zoals Gregory van der Wiel en Ricardo Kishna hebben gedaan. In mijn ogen is dit ten onrechte een taboe in het voetbal. Bij sporten als tennis en golf zijn mental coaches niet meer weg te denken. (…) Nu meerdere spelers hun kwetsbaarheden hebben gedeeld, ontstaat er hopelijk een klimaat waarin er vaker mét en niet alleen óver voetballers wordt gesproken."

Lees ook: Van der Wiel in eerlijke open brief: 'Paniekaanvallen en angst'

Edson Braafheid, voormalig international van het Nederlands elftal, kampte ook met zulke problemen en pleit in het verhaal eveneens voor meer openheid en het gebruik van een personal trainer voor de geest. "Wat doe je als je een wedstrijd verliest, als een trainer tegen je schreeuwt, als het publiek tegen je tekeergaat? En waarom zou je géén echte kerel zijn als je over je gevoel praat? Krop je gevoelens op, dan komt het vroeg of laat tot een explosie. Daar heeft niemand baat bij, ook de club niet", stelt Braafheid.