Jake Daniels is deze week onderwerp van gesprek in Engeland. De Blackpool-speler kwam middels een statement op de clubsite uit voor zijn homoseksualiteit. Wat volgde was een stroom van loftuitingen, in de hoop dat er méér voetballers die worstelen met hun geaardheid zich durven uit te spreken. Volgens Sjoerd Mossou zou dat pas echt een 'doorbraak' betekenen. 

Daniels is de eerste profvoetballer op Engelse bodem sinds 1990 die zich openlijk durft uit te spreken over zijn homoseksualiteit. Het onderwerp ligt, nog zachtjes gezegd, gevoelig in het mannenvoetbal. Justin Fashanu, de speler die Daniels voorging, kreeg oneindig veel negativiteit over zich heen nadat hij publiekelijk uit de kast was gekomen. Zijn teamgenoten lieten hem vallen en zelfs zijn broer keerde hem zijn rug toe. In 1998 pleegde Fashanu zelfmoord, 'na een leven vol persoonlijke tragiek en vuige haat', schrijft Mossou in zijn column bij het Algemeen Dagblad. 

Lees ook: Loftuitingen stromen binnen voor uit de kast gekomen Daniels

'In dat licht biedt het verhaal van Jake Daniels, 32 jaar later, toch enige hoop. Het nieuws over de talentvolle Blackpool-speler leidde tot een stroom aan hartverwarmende reacties in het Engelse en internationale voetbal', zag de journalist. Van de Premier League- tot internationale clubs en van oud-speler tot de voetbalbond; ze spraken openlijk hun steun uit. 'Ze prezen de moed van de tiener, spraken uitgebreid van een historische mijlpaal, en hoopten hardop dat Daniels' verhaal de weg zou plaveien voor méér jonge voetballers die worstelen met hun geaardheid.'

'Dat laatste zou pas echt een doorbraak betekenen. Vorig jaar kwam de Australische voetballer Josh Cavallo van Adelaide United uit de kast, maar in het mannenvoetbal moet je nog altijd met een telescoop zoeken naar openlijk homoseksuele spelers', schrijft Mossou, die denkt dat de angst voor negatieve reacties nog te groot is. Mossou had vroeger naar eigen zeggen de overtuiging dat de eerste profvoetballer die openlijk zou uitkomen voor zijn homoseksualiteit 'omarmd zou worden met duizend armen, juist ook in de stadions'. 'Maar bij Jake Daniels hoop ik vooral op wat anders, straks, in de tijd die komen gaat. Op een deken van alledaagsheid vooral, ten teken dat hij niet langer een uitzondering is, maar gewoon één van de velen.'