Chelsea-manager Jose Mourinho liet er de afgelopen dagen geen onduidelijkheid over bestaan: niet zijn ploeg, maar Liverpool was favoriet om de finale van de Champions League te halen. En dus gedroeg zijn elftal zich daar ook naar. Hoewel het thuis speelde, liet Chelsea Liverpool het spel maken. Chelsea wachtte af, loerde op de counter en sloeg via Joe Cole één keer genadeloos toe. En omdat the Blues het eigen doel schoon hielden, hebben Jose Mourinho en zijn mannen nu een prima uitgangspositie om door te dringen tot de finale.

Duels tussen Chelsea en Liverpool in de Champions League stonden de laatste jaren niet bepaald bol van het spektakel. In het jaar 2006 speelden beide teams vier keer in Europees verband tegen elkaar en in deze vier duels viel welgeteld één goal. En dit doelpunt was bovendien omstreden, omdat de inzet van Luis Garcia volgens heel Chelsea de doellijn niet geheel gepasseerd was. Veel mooi voetbal en doelpunten zien we dus meestal niet als Chelsea en Liverpool het tegen elkaar opnemen en dat komt vooral omdat Liverpool zich meestal ingraaft op eigen helft. Met name twee seizoenen geleden speelde de ploeg vanuit een hechte organisatie, om het kwalitatief sterker geachte Chelsea eventueel via uitbraken te kunnen verrassen.

Liverpool toonde op Anfield Road minder respect voor Chelsea dan de voorgaande jaren het geval geweest was. In plaats van achterover te leunen en te wachten op de counter, nam Liverpool de regie over de wedstrijd brutaal in handen. Niet thuisclub Chelsea, maar Liverpool bepaalde wat er gebeurde. De formatie van coach Rafael Benitez speelde open, maar vergat hierbij defensief de gelederen gesloten te houden. Chelsea waande zich hierdoor in het paradijs, want zo veel ruimte kreeg het nog nooit in duels met Liverpool. Na zeven minuten leek Frank Lampard al te profiteren, maar zijn schot werd nog gekeerd door Liverpool-keeper Reina. Diezelfde Reina was twintig minuten later echter kansloos toen Joe Cole knap voorbereidend werk van Didier Drogba feilloos afrondde.