De Champions League krijgt dit seizoen een nieuwe winnaar. Op Anfield werd titelhouder Liverpool onttroond na een spektakelstuk tegen Atlético Madrid. Via Georginio Wijnaldum had Liverpool lang de 1-0 voorsprong op zak en na een snelle goal van Roberto Firmino in de verlenging leken de Engelsen de comeback compleet te maken na de nederlaag in de eerste wedstrijd. Maar twee verrassende goals van invaller Marcos Llorente en een late treffer van Alvaro Morata bezorgden Atlético toch nog een plek in de kwartfinale, waar ze op basis van het spelbeeld en de kansen lange tijd eigenlijk geen recht op hadden: 2-3.

Vooraf was de opdracht voor Liverpool duidelijk. De 1-0 achterstand, opgelopen in de heenwedstrijd in Madrid, moest worden weggepoetst. Hier waren twee goals voor nodig en na de bizarre comeback van Liverpool vorig seizoen in de halve finale tegen FC Barcelona zou die opgave toch ook dit keer moeten kunnen lukken. Atlético bleek echter zoals altijd een taaie tegenstander. In de eerste wedstrijd leverde het defensieve spel van het elftal van Diego Simeone een schouwspel op met nauwelijks kansen. Vanavond op Anfield was dat voor de neutrale toeschouwer gelukkig anders.

Oblak blinkt uit

Liverpool nam het initiatief in de wedstrijd en kreeg van Atlético de bal. En als het die bal even niet had, zette de ploeg van Jürgen Klopp zoals wel vaker succesvol druk om deze weer terug te veroveren. Met dit spel kwamen ook de kansen. Zo kopte Wijnaldum in de handen van doelman Jan Oblak, schoot Mohamed Salah net over en moest Oblak even later weer redden op een poging van Alex Oxlade-Chamberlain. En dit allemaal binnen het kwartier, met vlak daarna nog twee penaltyclaims van The Reds die tevergeefs bleken.

Wijnaldum slaat toe

Lang leek het erop dat Atlético Madrid de rust zou halen met een doelpuntloze stand, maar twee minuten voor de pauze brak Liverpool alsnog de ban. Een perfecte voorzet van Oxlade-Chamberlain werd via de grond achter Oblak gekopt door Wijnaldum, die vorig seizoen tegen Barcelona nog twee zeer belangrijke goals maakte. Op basis van het spel en de kansenverhoudingen was de 1-0 voorsprong voor de thuisploeg na 45 minuten meer dan terecht.

Ondanks het tegendoelpunt veranderde Atlético Madrid na rust niks aan het spel. De ploeg bleef achterin hangen en loeren op de counter. Liverpool ging ondertussen vrolijk door met het creëren van kansen, maar vond steeds de uitblinkende Oblak op hun pad. Hij redde op pogingen van Salah, Mané (in buitenspelpositie) en Oxlade-Chamberlain. Atlético was maar spaarzaam gevaarlijk via Felix en Saul Níguez, die in de eerste wedstrijd de enige treffer maakte.

Laatste seconden

Atlético stond onder zware druk en leek na 67 minuten te bezwijken toen zelfs Oblak geen antwoord had op een kopbal van linksback Andy Robertson. Gelukkig voor de Madrilenen bracht de lat redding. Robertson was vlak daarna opnieuw dichtbij, maar zijn schot werd geblokt door Kieran Trippier nadat Oblak even daarvoor een poeier van Trent Alexander-Arnold onschadelijk had gemaakt.

Miraculeuze verlenging

Dat extra halfuur begon spetterend met twee goals binnen zeven minuten. Nadat een karrevracht aan kansen was gemist in de rest van de wedstrijd, was één van de eerste pogingen van Liverpool in de verlenging wel meteen raak. Een voorzet van Wijnaldum werd in eerste instantie nog op de paal geschoten voor Firmino, waarna de Braziliaan de rebound simpel in het lege doel kon tikken: 2-0. De vreugde verdween echter snel als sneeuw voor de zon toen invaller Llorente drie minuten later een blunder van doelman Adrián afstrafte en de 2-1 maakte.

Die tik kwam Liverpool niet meer te boven. Het wisselde nog aanvallend, maar twee goals maken in een kwartier bleek een onmogelijke opgave. In de blessuretijd pakte Atlético zelfs nog de volle winst toen Morata voor de 2-3 zorgde. Op basis van de vele kansen had Liverpool een plek in de kwartfinales verdiend, maar Atlético bleek na 120 minuten gewoon de meest effectieve ploeg van de twee te zijn. Zo gaan zij in de koker bij de loting en kan de focus voor Liverpool nu echt volledig op het binnenhalen van de Premier League-titel: iets waar stiekem nog meer naar werd gehunkerd dan naar opnieuw een zege in de Champions League.