'Het werpt de vraag op of hij de merkwaardigste voetballer is die ooit in het Nederlands elftal speelde'

Er is het afgelopen jaar (bijna) geen interlandperiode voorbijgegaan zonder dat Wout Weghorst onderwerp van gesprek was. De afgelopen week was het niet anders. Weghorst bezorgde het Nederlands elftal met een fraaie goal weliswaar een 1-0 zege op Ierland en daarmee een ticket voor het EK in Duitsland, maar over zijn doelpunt is het door zijn opmerkelijke interview bij de NOS amper gegaan. Volgens Sjoerd Mossou is de aanvaller van Hoffenheim de ‘merkwaardigste voetballer die ooit in Oranje speelde’.

Moet Ronald Koeman nou wel of niet met Weghorst beginnen? De heldenrol van de oud-speler van onder meer Heracles Almelo, AZ en Manchester United op het WK tegen Argentinië zal menig fan van het Nederlands elftal niet snel vergeten. Bovendien was Weghorst ook in de kwalificatiereeks voor het EK in Duitsland belangrijk voor de ploeg. Hij maakte op bezoek in Ierland als invaller de winnende en zorgde afgelopen zaterdag dus voor het enige doelpunt in de thuiswedstrijd tegen hetzelfde Ierland. Maar naast zijn voetballende kwaliteiten zorgen ook zijn verrichtingen buiten de lijnen voor vraagtekens. Met een interview na de wedstrijd in Ierland zorgde hij al voor veel verbaasde reacties en die waren er nóg meer na zijn televisieverschijning afgelopen zaterdag.

Dat Weghorst naast een bijzondere voetballer ook een bijzonder mens is, komt naar voren in de column van Mossou in het Algemeen Dagblad. “Het was u misschien ontgaan, maar Weghorst is onlangs een school begonnen. Op de website van ‘Wijs’ legt hij als ‘grondlegger annex directeur’ uit wat hem allemaal drijft, namelijk: ‘het integreren van een holistische benadering in het onderwijs, waarbij kinderen op een speelse en unieke manier hun unieke talenten kunnen ontdekken’. Ik moest opzoeken was ‘holistisch’ ook alweer betekent, maar dat ligt volledig aan mij: ik ben geboren met een blinde vlek voor alle vormen van spiritualiteit, mindfulness, welness-coaches, en ‘intermenselijk totaalbeleven’. Weghorst heeft dat duidelijk niet”, schrijft Mossou.

De verslaggever omschrijft Weghorst als een ‘fenomeen’ en een ‘geschenk uit de hemel. “Niet per se een sympathiek, lieflijk of comfortabel fenomeen. Maar wie voetbal beschouwt als een bron van verhalen en merkwaardige typetjes, kan niet anders dan constateren dat Weghorst een soort overtreffende trap is van alles wat we ooit eerder hebben gezien. Gooi Dirk Kuyt, Lothar Matthäus, Jomanda, Edgar Davids, Roel Dijkstra en Emile Ratelband in een blender en dan nog krijg je hooguit een slap aftreksel van deze volstrekt unieke figuur, de minst aaibare Nederlandse voetballer aller tijden. Alleen dat al fascineert aan Weghorst: hij heeft veel eigenschappen van een typische publiekslieveling, maar is juist exact het tegenovergestelde.”

Volgens Mossou zoekt ‘geen Oranje-speler zo innig de connectie met zijn publiek’ als Weghorst, maar heeft de spits van Hoffenheim tegelijk ‘een zeldzaam talent voor impopulariteit’. “Deze voetballer combineert het allemaal moeiteloos: popiejopie doen en tegelijk een volstrekt onuitstaanbare kwast uithangen. Een typische teamspeler zijn en toch een volslagen solist. Verslaggevers van de NOS als een hond afblaffen en tegelijk een ‘holistische’ levensstijl aanhangen: het werpt de vraag op of Weghorst de merkwaardigste voetballer is die ooit in het Nederlands elftal speelde”, aldus Mossou, die er tot slot zelf antwoord op geeft. “Ja. Overduidelijk.”