Brandts: "Wist niet dat Rwanda zo voetbalgek was"

Ernie Brandts had in september een contract kunnen tekenen bij RBC Roosendaal, maar de Achterhoeker legde de aanbieding van de Brabanders naast zich neer om, tot de verbazing van velen, in Rwanda aan de slag te gaan bij topclub APR FC. Bij de Afrikaanse ploeg is hij in korte tijd zeer populair geworden.

Dat Brandts meer van zijn ploeg vraagt dan alleen maar lange halen gauw thuis is niet zo gek, aangezien hij erg tevreden is over de kwaliteit van zijn selectie. “Alles bij elkaar genomen heb ik best veel goede spelers. In mijn team zit bijvoorbeeld een tweeling, Kabange en Mbuyu Twite. Die kunnen zo mee in de Eredivisie. Mbuyu kon onlangs naar Standard Luik, maar hij wilde alleen met z’n broer gaan en die wilde niet. Daarom ging dat niet door. Een andere speler, Niyonzima Haruna, is vorig jaar op proef geweest bij Hertha BSC. Hij zou in Europa zeker bruikbaar kunnen zijn.”

Vijf weken terug begon Brandts aan het avontuur in Rwanda. Hoewel het Mid-Afrikaanse land in tegenstelling tot Nederland geen welvaartsstaat is, toont Brandts zich erg enthousiast over de republiek. “Ze timmeren hier flink aan de weg. Ze zijn druk bezig met de infrastructuur en de bouw van fraaie gebouwen. Zo worden er enorm veel mooie hotels uit de grond gestampt. Deze kunnen zeker wedijveren met de vier- of vijfsterren hotels in Nederland.”

In de eerste fase van zijn exotische avontuur stond Brandts er helemaal alleen voor. Zijn familie bleef in Nederland achter, maar deze week wordt hij herenigd met vrouw Amy. Daarnaast had hij de afgelopen dagen zijn zwager en zoon over de vloer. “Zij dachten altijd dat Rwanda alleen maar armoede was, maar ze waren erg onder de indruk. Met hen ben ik onder meer naar Lake Kivu, een meer, geweest. Dat was geweldig, alleen de reis al. We hebben 2,5 uur lang allemaal mooie bergen gezien, en ook plekken waar rijst verbouwd wordt, en waar bananen en bonen groeien.”

Brandts heeft het dus goed naar zijn zin in Rwanda. Spijt dat hij APR boven RBC verkoos, heeft hij dan ook absoluut niet. “Nee, honderd procent niet, geen twijfel mogelijk. Rwanda is helemaal voetbalgek. Daar ben ik eigenlijk wel door verrast. We trainen ’s ochtends al om 8.00 uur, maar dan staan er elke keer al vijfhonderd fans op het veld. En overal waar ik verschijn, komen mensen naar me toe. ‘Hey coach!’ en ’how are you?’ roepen ze dan. Dat is echt geweldig.”