Mark van Bommel (45) ontving in zijn lange loopbaan als speler liefst 141 gele kaarten. Elf keer gebeurde hem dat bovendien twee keer in één wedstrijd, waardoor hij met rood van het veld moest, terwijl hij ook twee keer een directe rode kaart kreeg voorgeschoteld. Toch hadden die aantallen nog veel hoger kunnen zijn als hij niet zo'n meester was geweest in het bespelen van de arbitrage, denkt Van Bommel.

In de nieuwste Cor Potcast doet Van Bommel meerdere methoden uit de doeken waarmee hij de dienstdoende leidsman om zijn vinger wond. In zijn eerste voorbeeld gaat de hoofdtrainer van Royal Antwerp in op looplijnen. “Scheidsrechters lopen vaak in diagonale lijnen, ik stond vaak rechts op het middenveld. Dan komt die scheidsrechter dus vaak in je lijn. Als hij dan achteruitliep, dan botste ik even tegen hem aan en zei ik: ‘oh, sorry’. Want dan had je even contact.”

Even contact maken is volgens Van Bommel essentieel. “Als ik een aantal overtredingen gemaakt had terwijl ik al geel had, dan zei ik: 'Hé luister, als je denkt dat je mij een rode kaart gaat geven, moet je het me zeggen, want dan laat ik me wisselen’. Als je dan een overtreding maakte had je opeens een beetje speling”, vertelt de coach met een lach.

Ook het ‘ijs breken’, werkte voor de Limburger goed. “Als er eerder een discutabel moment had plaatsgevonden met diezelfde scheidsrechter, dan zei ik: ‘Ik heb het moment teruggezien op TV, dat was gewoon een vrije trap voor ons. Zullen we wedden voor een fles wijn?’ Alle scheidsrechters zeggen dan dat ze dat goed vinden." Zodra de arbiter dan instemde met de weddenschap had Van Bommel hem te pakken. “Als ik hem die wedstrijd erna dan weer zag, zei ik: ‘Heb je die fles wijn bij je?’ Dan had je het ijs gelijk alweer gebroken."