Het vertrouwen in het Nederlands elftal was in de aanloop naar het belangrijke treffen met Griekenland in de EK-kwalificatiereeks zeer waarschijnlijk niet heel hoog, maar dat zal na donderdagavond wel anders zijn. De formatie van bondscoach Ronald Koeman boekte een overtuigende 3-0 overwinning en revancheerde zich daarmee voor de teleurstellende resultaten in de voorgaande interlands. Het Algemeen Dagblad zag naast Denzel Dumfries óók Daley Blind een hoofdrol vertolken.

Koeman beleefde eerder dit jaar bij het Nederlands elftal een rentree om heel snel te vergeten. De opvolger van Louis van Gaal ging in de eerste wedstrijd van zijn tweede periode als bondscoach met 4-0 onderuit in Frankrijk en zag zijn ploeg een paar dagen later slechts met kleine cijfers winnen van Gibraltar (3-0). Ook in de Final Four van de Nations League in juni kwam Oranje slecht voor de dag. De halve finale tegen Kroatië ging met 2-4 verloren en in de strijd om de bronzen plak moest het zijn meerdere erkennen in Italië (2-3).

Oranje en Koeman hadden donderdagavond tegen Griekenland dus wat recht te zetten. Om dat voor elkaar te krijgen gooide de bondscoach het systeem op de schop. Geen 4-3-3, maar 3-4-3. Die keuze pakte goed uit voor Dumfries en Blind. “Waar begin je een analyse van de wederopstanding van het Nederlands elftal zoals die gisteravond te zien was? Nou, bij de wingbacks natuurlijk”, schrijft Maarten Wijffels van het Algemeen Dagblad. “Want als er toch iets in het oog sprong bij de 3-0 zege tegen Griekenland, dan waren het de rollen van Denzel Dumfries en Daley Blind.”

Dumfries speelde andermaal een voortreffelijke interland voor Oranje. De vleugelverdediger van Internazionale stond aan de basis van alle drie de treffers en was met een schot tegen de paal zelf ook nog dicht bij een doelpunt. “Zeker Dumfries stal de show. Hij was van het duo de back die constant ‘hoog’ op het veld stond en op en neer denderde langs de lijn. Eindelijk kon Dumfries zijn energie weer kwijt en dat betaalde zich uit in drie assists”, zag Wijffels. De basisplaats voor Blind lag minder voor de hand, maar hij trok de lijn van de eerste weken van dit seizoen moeiteloos door. “De andere back Blind bleef iets lager in de opbouw, voor de balans. Hij vertrouwde op zijn passing en zijn tactische slimheid. Soms hielp hij mee ergens een man-meer-situatie te creëren door een loopactie van tien meter. Dat oogt niet spectaculair, maar het is cruciaal in het systeem zoals Oranje het nu hanteerde.”

De Telegraaf zag Dumfries eveneens uitblinken. “Meerdere internationals beleefden een mooie avond in Eindhoven, waar Oranje zo’n goede status heeft wat betreft EK- en WK-kwalificatie-interlands. Zo vervulde Dumfries een hoofdrol bij de 3-0 zege op Griekenland, waardoor het Nederlands elftal de tweede plaats in EK-kwalificatiegroep B heeft overgenomen van de Grieken, door alle drie de goals voor te bereiden. In het stadion waar Dumfries in het shirt van PSV de stap naar de top zette, was de powerhouse weer ouderwets op dreef. De rol van wingback in het 3-5-2 systeem, dat door bondscoach Koeman weer was ingevoerd, is hem op het lijf geschreven.”

Geen ‘wondervoetbal’

Koeman koos na de vele tegentreffers in de eerste interlands van zijn tweede termijn als bondscoach voor zekerheid achterin. Dat resulteerde in de tweede clean sheet onder zijn leiding. Willem Vissers van De Volkskrant zag een ‘soms frivool, zeker robuust, geestdriftig en uitermate effectief’ Oranje. “Oranje beleefde in Eindhoven zo’n avond waarop best veel lukte, althans genoeg om het succes te begroeten. Voetbal is dan op een gegeven moment een spel van ontspanning, van durf, van ontplooide vrijheid binnen de strakke regels van de tactiek. Dan was de tweede helft een stuk minder interessant, omdat het toen al 3-0 stond en het geroezemoes op de tribunes aangaf dat de nabespreking al was begonnen.”

Voor ‘wondervoetbal’ moet je niet naar het Nederlands elftal kijken, stelt Vissers. De schrijver zat desondanks een paar keer op het puntje van zijn stoel. “Wel te zien waren de volgende aspecten: heerlijke dribbels van Xavi Simons en Frenkie de Jong, waarmee de rasvoetballers de jongeren op de tribunes tot hoge tonen verleidden. Doelpunten uit verschillende standen. Samenspel. Enthousiasme. Beweging vooral. Modern voetbal, met mannen die ergens komen in plaats van al ergens staan, die hoeken in sprinten en onvermoeibaar zijn. Een gesloten defensie ook, met Lutsharel Geertruida, Virgil van Dijk en Nathan Aké (na rust Stefan de Vrij) als robuust, degelijke hart, met Mark Flekken als uitstekende doelman.”

Het Nederlands elftal op rapport: De allerbeste speler van Oranje was met name in de eerste helft niet te stoppen