Jong Marokko geeft De Haan stof tot nadenken

Foppe de Haan heeft nog een hoop werk voor de boeg. Een kleine drie weken voor de start van het jeugd-EK wordt Jong Oranje nog omringd door vraagtekens. Dinsdagavond ging een oefenduel tegen Jong Marokko met 0-2 verloren, maar eigenlijk valt niet te zeggen hoe goed of slecht dat was. Zeker is in ieder geval dat het maar goed is dat er de komende week nog dertien spelers van onder meer Ajax en AZ bij de selectie zullen komen. Want met het team dat tegen Jong Marokko in het veld stond, valt tijdens het jeugd-EK weinig eer te behalen.

De Haan had dinsdag elf spelers de wei in gestuurd, waarvan er over drie weken tegen Israël vermoedelijk slechts twee of drie ook van de partij zullen zijn. Alleen Dwight Tiendalli en Ron Vlaar lijken zeker van hun plaats. Of ook Kenneth Vermeer, Frank van der Struijk, Calvin Jong-a-Pin, Robbert Schilder, Tim Vincken, Kemy Agustien, Maceo Rigters, Haris Medunjanin en Otman Bakkel dan van de partij zullen zijn, is hoogst twijfelachtig.

Tegen Marokko ontbraken immers, om verschillende redenen, Tim Krul, Boy Waterman, Ryan Donk, Milano Koenders, Erik Pieters, Luigi Bruins, Hedwiges Maduro, Royston Drenthe, Ryan Babel, Tim Janssen, Julian Jenner, Jeremain Lens, Daniel de Ridder en Ismael Aissati in de basis. Van deze veertien spelers lijken in ieder geval Donk, Babel, Maduro, Jenner en Aissati zeker van een basisplaats. Kortom: de wedstrijd tegen Jong Marokko was alleen van belang voor bepaalde spelers, die in Tilburg De Haan wilden laten zien dat ze toch ook echt thuishoren in de basis.

Eén van de spelers voor wie die gold, was Kenneth Vermeer. De doelman strijdt met Boy Waterman om de positie onder de lat, maar bewees zichzelf tegen Jong Marokko geen goede dienst. Hij verkeek zich lelijk op een lobje van Karim El Ahmadi, uitgerekend de enige speler van Jong Marokko zich zijn brood verdient in Nederland. Het boogballetje van de middenvelder van FC Twente was zeker houdbaar, maar de doelman van Ajax slaagde er niet in om de bal over de lat te tikken. In plaats daarvan ging de bal, tot uitzinnige vreugde van de duizenden Marokkanen op de tribune, tergend langzaam in het Nederlandse doel.

Jong Oranje slaagde er niet in om iets tegenover dit tegendoelpunt te stellen. De ploeg was offensief onmachtig en kwam in negentig minuten niet verder dan één echt grote kans, namelijk een kopbal van Haris Medunjanin na een stief kwartiertje. Hierna had de ploeg wel veel balbezit, maar erg veel deed de ploeg daar niet mee. Er was geen enkel automatisme te ontdekken en spits Maceo Rigters slaagde er geen seconde in om te bewijzen dat hij een plaats in de definitieve selectie verdient. Datzelfde gold overigens ook voor Tim Vincken, Calvin Jong-a-Pin en Otman Bakkal, die eveneens geen sterke wedstrijd speelden.

Jong-a-Pin leek met zijn magere optreden de weg vrij te maken voor de andere linksback in de selectie, Royston Drenthe. Ook de Feyenoorder, die na rust in het veld kwam, liet echter allesbehalve een feilloze indruk achter. Offensief was hij weer zo druk als een baasje, maar defensief bracht hij zichzelf regelmatig in de problemen. Eén keer ging dat goed fout, toen hij een domme overtreding maakte op een Marokkaanse aanvaller. Arbiter Luc Wouters legde de bal op de stip, waarna Adil Chihi, de smaakmaker van 1.FC Köln, Kenneth Vermeer vanaf elf meter kansloos liet.

Deze 0-2 was wellicht een iets geflatteerde uitslag, maar aan de andere kant viel er op de zege van Marokko helemaal niets af te dingen. De ploeg was simpelweg beter dan het gehavende Jong Oranje. Natuurlijk kan coach De Haan als excuus aanvoeren dat er nog veel spelers ontbraken, maar dat neemt niet weg dat de spelers die wél van de partij waren, niet thuis gaven. En met nog een kleine drie weken te gaan, begint de tijd dus al een beetje te dringen.