Anderhalve maand geleden ging hij nog door het leven als 'Van der Verrat', floten fans van Hamburger SV hem massaal uit en vreesde hij zelfs voor de veiligheid van zijn gezin. Maar een handvol weken, wedstrijden en belangrijke goals verder, is Rafael van der Vaart weer 'gewoon' de gevierde man in Hamburg. "Ach ja. Ik ben en blijf gewoon een aardige jongen hè", lacht de middenvelder. Een interview.

En, heb je al een rondje gegeven? 

Een rondje? Nee, hoezo? 

Huub Stevens, de trainer van Hamburger SV, vond dat je een rondje moest geven, omdat je het clubrecord van Uwe Seeler geëvenaard hebt, door in zeven achtereenvolgende wedstrijden te scoren. 

Oh, bedoel je dat. Ha, nee nog niet. Door alle interlands is dat er nog niet van gekomen. Maar misschien komt dat nog als ik de volgende wedstrijd weer scoor en daarmee het record verbreek. 

{image[253610][right-half][]}Al je doelpunten zijn wel de ideale manier geweest om weer populair te worden in Hamburg, of niet? 

Ja, ik merk dat de fans van Hamburger SV veel respect hebben voor mijn prestaties. Misschien zijn ze nog steeds wel een beetje teleurgesteld over de manier waarop ik me deze zomer opstelde, maar voor het deel zijn ze dat nu alweer vergeten. Maar dat is altijd hè, goede prestaties in het veld zijn de beste manier om fans weer tevreden te stellen. 

Tijdens de eerste wedstrijd na je flirt met Valencia, werd je in eigen stadion uitgefloten. Hoe lang heeft dat geduurd? 

Niet lang. Ik maakte die wedstrijd meteen de winnende goal. Daarna heb ik geen fluitconcert meer gehoord. In de media is er ook weinig meer over geschreven. Maar goed, ik heb ook nooit negatieve dingen geroepen over de club of de fans. Ik ben misschien alleen wat te ver gegaan door met dat shirt van Valencia te poseren. Maar verder heb ik alleen gezegd dat ik graag naar Valencia wilde, meer niet. 

De clubleiding van Hamburger SV heeft wel een bepaald risico genomen, door jou aan je contract te houden. Bij Heerenveen bleef Alves, in een vergelijkbare situatie, gewoon weken weg. Jij had zoiets ook kunnen doen. 

Tsja. Maar dat is toch een karakterkwestie, denk ik. Zo zit ik gewoon niet in elkaar. Ik ben en blijf gewoon een aardige jongen, hè. Ik ga niet een jaar lang de boel in de maling nemen. Wat moet ik doen dan, expres een bal verkeerd passen of verkeerd raken? Dat kan ik niet, ik blijf te veel een liefhebber van het spelletje. Maar goed, het zat me natuurlijk wel dwars dat de clubleiding niet eens wilde praten met Valencia. De club had toegezegd met geïnteresseerde clubs te gaan praten, maar met Valencia is niet één gesprek gevoerd. Dat begrijp ik niet.  

{image[253651][left-half][]}Jawel, maar waarschijnlijk wist het bestuur van de club toch zeker dat het je niet kwijt wilde. Dan heeft het ook weinig zin om met Valencia te gaan praten. 

Ach, in de voetbalwereld is alles te koop. Bovendien zou het bestuur haar belofte zijn nagekomen, als er in ieder geval gepraat zou zijn met Valencia. Wat mij betreft had HSV tegen Valencia kunnen zeggen dat ze vijftig miljoen euro voor me wilden hebben. Als Valencia dan afgehaakt zou zijn, had ik niets kunnen zeggen. Maar dat is niet gebeurd. Daarmee is het bestuur afspraken, die voor de zomer gemaakt waren, niet nagekomen. Dáár ging het me om, dat er niet eens gepraat is. Praten kan toch altijd? Als dat gebeurd was, had ik niet boos kunnen worden. 

De clubleiding wil met je gaan praten over contractverlenging. Gezien de situatie van deze zomer, lijkt me de kans toch bijzonder klein dat je daarop in zal gaan. 

Klopt. Een contractverlenging is voor mij momenteel niet aan de orde. Zeg nooit 'nooit', maar zoals ik me nu voel, ga ik geen nieuw contract tekenen. Bovendien loopt mijn huidige contract nog drie jaar, tot de zomer van 2010. Mét de clausule dat ik in 2009 voor anderhalf miljoen euro mag vertrekken. Het is voor de club dus wellicht interessant om me komende zomer te verkopen. Maar dat zien we dan wel, daar ben ik nog niet mee bezig. 

{image[251530][right-half][]}Het moet tegenwoordig trouwens zwaar zijn om als Nederlander in Duitsland te voetballen. De Duitse nationale ploeg draait als een trein, in tegenstelling tot Oranje. Wanneer wordt Oranje nu eens een ingespeeld geheel?

Tsja. Weet je, ik vertel zoiets wel eens in Duitsland, over al die kritiek in Nederland op de nationale ploeg. Na die twee gewonnen wedstrijden tegen Bulgarije en Albanië, had ik een Nederlands krantje meegenomen naar de club. Nou, die Duitsers lachten zich he-le-maal kapot, zo veel kritiek na twee gewonnen duels. En dat terwijl Duitsers het al lang prima vinden, als Duitsland met 0-1 van San Marino wint. Het zou in Duitsland echt ondenkbaar zijn dat een bondscoach die zo weinig verliest als Van Basten, zo veel kritiek krijgt.

Storen jullie je, als spelers, wel eens aan de kritiek?

Wij proberen ons daar zo weinig mogelijk van aan te trekken. Maar het is wel eens grappig om te zien hoe anders er in sommige landen gedacht wordt. In Nederland willen we altijd mooi voetballen. We spelen, bij wijze van spreken, liever in een spectaculaire wedstrijd gelijk, dan in een mindere wedstrijd met 2-0 te winnen. Terwijl wij op het veld gewoon alles willen winnen. Hoe, is soms minder belangrijk. We willen allemaal mooi voetballen, maar het is ook belangrijk om slechte wedstrijden te winnen. Daarom waren we ook zo blij na die zege in Albanië.

Door: Roland Mather