Het seizoen van Ajax in vijf wedstrijden

Wel of geen kampioenschap hing zondag voor Ajax af van één wedstrijd. Dankzij de zege op FC Twente (3-1) kwam het goed voor de ploeg uit Amsterdam en is de dertigste titel binnen. En dat in een seizoen waarin van alles gebeurde. Vooral buiten het veld, maar ook binnen de lijnen ging het met vallen en opstaan. FCUpdate.nl pikt er vijf wedstrijden uit die het seizoen van Ajax karakteriseren.

Ajax- Dinamo Kiev, 25 augustus 2010 (2-1)

Het seizoen van Ajax begon extreem vroeg. De WK-gangers hadden slechts één week vakantie, daarna moest er alweer getraind worden. De reden: de voorronde van de Champions League. Ajax hunkeerde naar het miljoenenbal, zowel sportief als financieel. Na de zege in de eerste voorronde tegen PAOK Saloniki wachtte eind augustus een tweestrijd met Dinamo Kiev. In Oekraïne werd het 1-1, waarna Ajax op eigen veld moest winnen. Het stadion puilde uit, de sfeer was adembenemend en Ajax perste het uiterste uit zichzelf. Tegen een ploeg die later de kwartfinale van de Europa League zou halen, won Ajax met 2-1. En kwam het besef dat Ajax op eigen veld, als het er echt om gaat, tot een topprestatie in staat was. Dat besef kwam ergens op een zondag in mei nog van pas.

Ajax- FC Utrecht, 3 oktober 2010 (1-2)

Ajax begon het seizoen prima. Niet alleen werd de CL behaald, ook in de Eredivisie nestelde de ploeg zich vrij gauw aan kop. Maar het verval liet niet lang op zich wachten. Na zeven duels waarin slechts vier punten verspeeld werden, betekende een thuisnederlaag tegen FC Utrecht het begin van een moeizame periode. Door twee strafschoppen van Ricky van Wolfswinkel verloor Ajax voor het eerst sinds tien maanden weer eens een competitiewedstrijd en belangrijker nog: het was volledig terecht. Ajax was zichzelf niet en het team leek los zand. Ajax was kwetsbaar en dat zagen andere teams ook. Excelsior, ADO Den Haag en AZ maakten daar in de vijf weken die volgden na de wedstrijd tegen FC Utrecht dankbaar gebruik van. De Amsterdammers leken af te haken in de titelstrijd.

AC Milan- Ajax, 8 december 2010 (0-2)

{image-old[51822][right-half][]}Een gelijkspel op eigen veld tegen NEC (1-1) betekende het einde van trainer Martin Jol. Hij vertrok, Frank de Boer volgde hem op. Zijn debuut volgde in San Siro, tegen AC Milan. De Boer deed twee opvallende dingen: hij zette Mounir el Hamdaoui buiten de ploeg en zette Christian Eriksen op tien. Beide beslissingen zouden grote gevolgen hebben voor de rest van het seizoen. Met Eriksen als architect won Ajax met 0-2 in Milaan. De spelvreugde, die onder Jol compleet verdwenen leek te zijn, was terug. Er zijn in het voetbal soms trainerswissels waarbij je je kan afvragen wat in vredesnaam het nut was, maar ditmaal was de wissel De Boer voor Jol een schot in de roos. Ajax had nieuw elan en hield in de weken na de wedstrijd in Milaan zijn kansen op de titel en de KNVB Beker in leven door te winnen van respectievelijk Vitesse (0-1) en AZ (1-0).

NEC- Ajax, 17 april 2011 (1-2)

Met De Boer op de bank speelde Ajax beter dan onder Jol, maar ging wel nog wel een paar keer 'op zijn snufferd', zoals de coach het zelf noemde. Na een nederlaag bij ADO leek Ajax zelfs uitgeschakeld voor de titel, maar daarna kreeg Ajax hulp uit onverwachte hoek. Als je kampioen wil worden, heb je soms wat geluk nodig. Dat had Ajax in de fase van het seizoen waarin het dat het beste kon gebruiken. De ploeg kwam in een dip terecht en speelde niet best, maar thuis tegen Heracles en FC Groningen en uit bij NEC hielp Vrouwe Fortuna een handje. Tegen Heracles en FC Groningen hielp een blunder van de keeper het moeizaam spelende Ajax op voorsprong, in Nijmegen verzuimden de spitsen van NEC het vonnis te vellen. Als Ajax na een half uur met 3-0 achter had gestaan, had het niets mogen zeggen. Uitgerekend Björn Vleminckx, de meest trefzekere speler van de Eredivisie, had zijn dag niet en hield Ajax in leven. De Amsterdammers putten daar hoop uit en sleepten dankzij vechtlust en een uitstekende tweede helft een dure zege uit het vuur, 1-2. Diezelfde middag verloor FC Twente wél punten, waardoor Ajax ineens weer volop meedeed om de titel.

Ajax- FC Twente, 15 mei 2011 (3-1)

Uiteindelijk kwam alles aan op één wedstrijd. Vergeten was het geploeter van de maanden oktober en november, de dompers na de winterstop in Utrecht en Den Haag en alle interne problemen. Vergeten was ook dat Ajax ook de laatste weken van het seizoen zelden wist te overtuigen. Het draaide om die ene negentig minuten, de grote finale tegen FC Twente. Ware kampioenen pieken op de juiste momenten en Ajax liet, net zoals eerder tegen Kiev, zien dat te kunnen. FC Twente werd vooraf gezien als favoriet omdat het meer kwaliteit zou hebben, maar Ajax domineerde de hele wedstrijd en won terecht met 3-1. Zónder Mounir el Hamdaoui en mét Christian Eriksen, de twee hoofdrolspelers sinds de entree van De Boer. Eriksen stond met een geweldig passje aan de basis van de beslissende 3-1, zoals hij eerder die weken daarvoor ook tegen NEC en SC Heerenveen beslissend geweest was. Alles kwam samen, op 15 mei in de ArenA.

Door: Roland Mather

Twitter: @rolandmather