Column: de spelletjes van de bondscoach

Daar zat 'ie weer, Bert van Marwijk. Erg veel zin had hij niet in zijn praatje met de pers, dat straalde hij woensdag aan alle kanten uit. En toen kwam ook weer de vraag die gesteld moet worden, maar waarop nooit een antwoord komt: wie spelen er vrijdag? Staat Kevin Strootman of Nigel de Jong naast Mark van Bommel op het middenveld? En had Hedwiges Maduro, als hij fit gebleven was, in de basis gestaan?

Iedere bondscoach gaat anders om met het kat-en-muisspelletje met de pers, wat zo'n persconferentie eigenlijk is. Ze weten het antwoord op iedere vraag, maar willen of kunnen het niet geven. Soms geven ze hints in de goede richting, soms niet.

Toen ik in 2005 voor het eerst als journalist bij Oranje kwam, was Marco van Basten de bondscoach. Hoe langer hij bondscoach was, hoe beter hij het spelletje met de pers begon te beheersen. Bij Van Basten had je altijd het gevoel dat hij op een bepaalde manier boven je stond. Ten eerste simpelweg omdat hij Marco van Basten was, maar zeker ook omdat hij niet bepaald op zijn achterhoofd gevallen is.

Van Basten zag er ogenschijnlijk de lol wel van in om het spel met bijvoorbeeld de bijdehante NOS-verslaggever Bert Maalderink aan te gaan. Spelletjes zijn vooral leuk als je wint en Van Basten wist dat hij dit spelletje altijd kon winnen. Al knipogend naar perschef Kees Jansma, die altijd naast de bondscoach zit tijdens dit soort praatjes, leidde hij iedereen om de tuin. Soms, na weer een cryptisch antwoord, verscheen ook een tevreden glimlachje op zijn gezicht.

Als dan de vraag kwam of die ene speler de komende interland in de basis stond, volgde: “Dat zou zomaar kunnen.” Maar omdat Van Basten dat altijd zei, niet alleen als de bewering van de journalist achteraf bleek te kloppen, wist je daarmee nog niets.

{image-old[47732][left-half][]}Met Bert van Marwijk haalde de KNVB na Van Basten een compleet ander type in huis. Van Marwijk maakt geen moment de indruk boven journalisten te staan. Van Marwijk doet normaal, is zichzelf en is ondanks zijn successen geen spat veranderd. Hoe veel EK's of WK's hij misschien ook wint, de uitstraling van Van Basten zal hij nooit krijgen. Bij Van Marwijk heb je altijd het idee dat hij na een gewonnen interland gewoon thuis met de kleinkinderen gaat spelen. Champagne? Wel nee. Geef Bert maar een biertje, dan is hij al dik tevreden.

Ook hij moet zich regelmatig door zo'n persconferentie heen worstelen. Van Marwijk zegt niet 'dat zou zomaar kunnen', zoals zijn voorganger en speelt ook minder spelletjes. Als hem gevraagd wordt of bijvoorbeeld Hedwgies Maduro in de basis had gestaan, neemt hij een slok van zijn Spa Blauw en zucht eens diep. Dan zegt hij: “Jongens, jullie volgen me nu al drie jaar in deze functie. Als jullie die drie jaar een beetje opgelet hebben, weten jullie toch zelf wel het antwoord op deze vraag?”

Het gevolg is dat iedere journalist die Van Marwijk inderdaad al drie jaar volgt, in zijn hoofd 'ja, dus' of 'nee, dus' zegt. En dat iedereen uitkijkt naar het moment dat de definitieve opstelling bekend wordt, om te zien of hij inderdaad goed opgelet heeft.

Ik denk dat Strootman speelt tegen Moldavië en dat Maduro ook in de basis gestaan had, maar Jeffrey Bruma zijn plek nu overneemt. Benieuwd of ik goed opgelet heb.

Door: Roland Mather

Twitter: @rolandmather