De positie van Guram Kashia lijkt in de winterstop niet te zijn veranderd. De Georgiër werd kort voor de pauze op de bank gezet door trainer Peter Bosz en ook onder diens opvolger Rob Maas zit een basisplaats er tijdens de hervatting van de Eredivisie vrijwel zeker niet in. De centrale verdediger baalt flink.

"Ik voel pijn. Ik ben een emotioneel mens en heb het recht te vinden dat ik dit niet verdien", aldus Kashia in gesprek met Omroep Gelderland. "Normaal gesproken help ik jonge spelers naar een hoger niveau. Ik dwing ze zichzelf pijn te doen om beter te worden. Maar nu kan dat niet. Ik moet eerst mezelf helpen. Het gaat nu om mij."

De reserverol van Kashia is opmerkelijk, omdat hij al een tijd lang aanvoerder en boegbeeld van het jonge team uit Arnhem is. Hij zag het zelf dan ook niet aankomen. "Toen ik kort geleden bijtekende tot 2020 had ik niet verwacht dat dit zou gebeuren. Anders had ik het misschien niet gedaan. Ik ben nog steeds kwaad, Met mijn leeftijd moet ik spelen. Dit zijn mijn beste jaren. Of ik weg wil als dit zo blijft? Er was interesse voor mij, maar ik heb het terzijde geschoven. Ik ben een vechter die wel vaker is teruggekomen van een tegenslag", toont de 28-jarige mandekker zich wel strijdvaardig.

Zaterdag neemt Vitesse het op tegen SC Cambuur. Een belangrijke wedstrijd, beseft Kashia. "Waar wij staan, staat het heel dicht bij elkaar. Als je twee keer verliest, kun je zo maar naar de elfde plaats zakken. We moeten het geloof vasthouden nu Bosz weg is. Er is immers veel talent. Net als vorig seizoen toen we na de winterstop mentaal heel sterk waren. Veel wedstrijden beslisten we in de laatste tien minuten."