Bram Nuytinck streek in 2017 neer bij Udinese en draagt sinds afgelopen zomer het shirt van Sampdoria. De geplaagde club staat onder de degradatiestreep en kampt met de nodige bestuurlijke onrust. Nuytinck krijgt daar van alles van mee en vertelt in gesprek met de NOS over de situatie bij de club, het doel voor de komende weken en het incident met een afgehakte varkenskop en een kogelbrief.

Sampdoria staat er met nog negen wedstrijden te spelen slecht voor in de Serie A. De club heeft een sterke eindsprint nodig om zich te handhaven. Een degradatie zou doodzonde zijn, dat merkt Nuytinck ook. "Deze club is te groot om te degraderen. Wij hebben als spelersgroep de koppen bij elkaar gestoken en geconstateerd dat wij weinig invloed hebben op de bestuurlijke perikelen", aldus de verdediger. Bovendien zijn de supporters die ik spreek ook niet boos op de spelers, maar vooral op de president. Daarom kunnen wij niet anders dan onze stinkende best doen om ervoor te zorgen dat deze club niet verloren gaat voor de Serie A."

De clubeigenaar, Massimo Ferrero, maakt het aardig bont. De club moet namelijk voor 16 mei drie maanden aan salarissen uitbetalen aan de spelers en de technische staf. In Nederland zou een club dan het label 'staat in de fik' krijgen, maar in Italië is dat niet zo. "Ik heb begrepen dat het uitbetalen van de salarissen voor de deadline in mei goed gaat komen. De spelers die hier al wat langer zitten, zijn het inmiddels gewend. En ik kijk er ook niet heel raar van op, hoor. Het is in Italië heel gebruikelijk om drie maanden achter elkaar geen salaris te ontvangen om vervolgens alles netjes gestort te krijgen."

Het klinkt allemaal negatief, maar Nuytinck heeft het ontzettend naar zijn zin. "Laatst hadden we het er met een paar ploeggenoten over en kwamen we tot de conclusie dat Italië het ideale land is voor een voetballer. Het leven naast het voetbal is prachtig en de beleving van de supporters is ongeëvenaard. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Bovendien ligt het niveau in de competitie enorm hoog", vertelt hij.

De fans zijn in Italië ook een stukje fanatieker en sportiever dan in Nederland. "De intensiteit en pure passie waarmee ze ons in groten getale bijstaan tijdens uit- en thuisduels is ongeëvenaard. Recent verloren we in de laatste minuut van Bologna en waar je in Nederland dan getrakteerd wordt op een fluitconcert, stonden ze hier luid te applaudisseren. Dat heb ik in mijn hele carrière nog nooit meegemaakt. Ook niet bij Udinese en Anderlecht."

Waar zijn toekomst ligt? Dat weet hij niet. Maar een terugkeer naar Nederland is voor de oud-speler van NEC niet uitgesloten. "Het is wel mijn doel om hier nog wat langer te blijven. Daar ga ik vol voor. Ik zou het heerlijk vinden om in deze prachtige stad nog wat langer te wonen. Ik weet dat ik niet nog vijf jaar in Italië blijf, dus mocht er zich wat aandienen, dan zal ik daar zeker goed over nadenken. Tot die tijd zit ik hier goed en geniet ik van alles wat dit land te bieden heeft."