Hugo Borst had zondag te doen met Edwin van der Sar. De algemeen directeur werd uitgefloten door het eigen publiek toen hij afscheid ging nemen van Michael Reiziger en Maarten Stekelenburg. De columnist vond het striemende fluitconcert ongepast en wees op de bewezen diensten van de oud-keeper. 

De columnist zag dat Van der Sar het maar moeilijk kon begrijpen dat hij werd uitgefloten. “Ik had te doen met Van der Sar”, is te lezen in de column van Borst in het Algemeen Dagblad. “Als algemeen directeur de laatste jaren niet erg in vorm, maar hij is toch verdomme ook een ge-wel-di-ge doelman geweest, iemand die met Ajax de UEFA Cup en de Champions League heeft gewonnen. Vraagteken. Uitroepteken. Dat dacht hij, dat kon je zien. ‘Hallo, ik heb jullie prijzen bezorgd, in alle mogelijke gedaantes. Vier jaar geleden stonden we op de drempel van de finale van de Champions League. Zijn jullie dat vergeten?’” 

Borst trekt de vergelijking met dictator Nicolae Ceausescu, die op een dag in december 1989 het volk toesprak en ook werd uitgefloten. “Kijk op YouTube even naar een stomverbaasde blik van een wereldvreemde oude man die gewend was om de baas te spelen. Hij kan niet geloven dat het volk, zijn volk, niet pikt wat hij in de microfoon zegt. Boegeroep, gefluit. Daar stond altijd een arrestatie op.” 

Borst nuanceert het daarna ook weer gelijk. “Nogmaals, de vergelijking klopt niet helemaal. Een dictatuur heeft niets met voetbal te maken. Vergeet de wreedheid van het einde – het gaat mij slechts om het moment van ongeloof bij Van der Sar, de man die altijd een beetje spottend de wereld inkijkt. Dat helpt ook niet mee. Hij weet nu heus wel dat hij en Ajax betere tijden hebben gekend, maar dit fluitconcert, deze afkeer hebben hem geschokt. Dat het verleden niet telt, en ook het recente verleden niet. En dat alles zijn schuld is. Natuurlijk wordt het geen vuurpeloton, maar wat er nu al weken gebeurt heeft de schijn van een zeer onvrijwillig einde van een leider van een club”, sluit Borst zijn column af.