Voormalig Eredivisie-trainer is onvindbaar en leeft als kluizenaar

Herbert Neumann, voormalig trainer van Vitesse, NAC Breda en VVV-Venlo, is spoorloos verdwenen. De inmiddels 71-jarige Duitser, ooit een begenadigd middenvelder van FC Köln en succesvol trainer in de Eredivisie, lijkt volledig te hebben gekozen voor een leven in isolement. Zelfs in zijn geboortestad Keulen weet niemand nog waar hij zich ophoudt, schrijft het Algemeen Dagblad.

Neumann maakte in Nederland furore als trainer van Vitesse in de jaren negentig, waar hij zowel in 1992-1995 als in 1998-1999 op de bank zat. Daarnaast was hij actief bij NAC Breda (1997-1998) en VVV-Venlo (2005-2006). Zijn periode in Arnhem staat velen nog bij. Edward Sturing, destijds speler én assistent-trainer, herinnert zich: „Herbert Neumann kwam in 1992 bij Vitesse binnen na het tijdperk-Bert Jacobs. Hij moest een grootheid opvolgen, maar Neumann deed het geweldig. Hij zette niets op zijn kop en liet een lopend elftal staan.”

Die eerste periode in Arnhem verliep stabiel, maar in zijn tweede termijn bij Vitesse herkende Sturing zijn oude trainer niet meer. "Hij was eerst relaxed, maar ook een alternatief persoon. Nonchalant, tikje excentriek. Hij liep met de schoenen half open op het veld. In die periode was hij stabiel. Maar in de tweede periode bij Vitesse stond er een ander mens. Hij was achterdochtig, en werd ook ontslagen,” vertelt Sturing. "Het is wel triest, Herbert Neumann was een fantastische speler bij FC Köln. Lui, maar een grootheid.”

Niet alleen in Arnhem liet Neumann zijn stempel achter. Bij NAC Breda werkte Alfred Schreuder onder de Duitser. „Neumann was absoluut vakbekwaam. Wij hadden bij NAC Earnest Stewart en Archil Arveladze voorin, snelle jongens. Neumann trainde bewust op die chipballen, zodat zij van hun snelheid konden profiteren”, zegt Schreuder. Na zijn lof voor de vakman benadrukt hij ook het bijzondere karakter van de trainer. „Hij was zichzelf, authentiek. Hij had zijn eigen stijl. Maar ik heb hem nooit zwaar aan de drank gezien.”

In Venlo ging het heel anders. Marco Bogers, tegenwoordig directeur bij De Graafschap, herinnert zich vooral hoe onbereikbaar Neumann was. „Hij was in de zomer onvindbaar. Stewart heeft samen met directeur Hai Berden in Keulen nog naar hem gezocht. Hij bleef na wedstrijden ook weleens in zijn auto slapen. Hij was een heel aardige man. Het is een bijzonder verhaal.”

Neumann zat in de voorbije decennia meermaals in de psychiatrie. Hij zou worstelen met depressies en alcoholverslavingen en sluit zichzelf bewust af van de buitenwereld.

Earnest Stewart, inmiddels technisch directeur van PSV, heeft zowel als speler als later als bestuurder met Neumann gewerkt. „Ik had in die periode als speler een fijn contact met Neumann. Hij was een fijne man, een goed mens, een goede trainer. Dat bleek uit zijn spelopvatting en zijn tactische keuzes. Ik heb hem later, in mijn functie van technisch directeur, naar VVV gehaald.” Stewart benadrukt daarbij dat hij nooit tekenen van drankproblemen heeft gezien. „Bij de start van de voorbereiding was hij er weer. Van een alcoholprobleem wist ik niets, ik heb er ook nooit iets van gemerkt.”

Toch blijft het beeld wrang, zeker bij spelers die hem later in Keulen nog tegenkwamen. Archil Arveladze, die Neumann meemaakte bij NAC en zelf van 2000 tot 2003 bij FC Köln speelde, vertelt: "Hij was op de fiets en droeg een versleten, oude jas. Hij zag er slecht uit. Oud. Dat was wel een schok.” Toen Arveladze later probeerde contact met hem te zoeken, werd de afstand alleen maar duidelijker. "Ik heb hem ook eens gebeld, maar hij wilde mij niet spreken.”