Frank de Boer stond vijfenhalf seizoen aan het roer bij Ajax en pakte daarin vier van de zes haalbare landstitels. Een prima score, al blijft het verspeelde kampioenschap op bezoek bij De Graafschap, op 8 mei jongstleden, toch aan De Boer knagen. In dienst van Internazionale blikt hij in gesprek met Voetbal International terug op zijn tijd bij Ajax.

"Die wedstrijd dreunde behoorlijk lang na. Als ik eraan terugdacht, zat ik meteen weer te vloeken. Er spookte van alles door mijn hoofd. Bijvoorbeeld de keuzes die ik heb gemaakt. Aan de andere kant: al had ik tien verkeerde keuzes gemaakt, dan nóg hadden we moeten winnen van De Graafschap. Kampioen worden is zó fantastisch, we hadden het in eigen hand, de titel lag voor het grijpen… Als je het dan alsnog weggeeft, is dat niet te bevatten. Het kán eigenlijk niet. En toch is het gebeurd. Ongelooflijk. Dat woord dekt de lading het best als ik eraan terugdenk: ongeloof."

In de tweede helft haalde De Boer topscorer Arkadiusz Milik naar de kant. "Dat was een van de keuzes waarover ik naderhand heb nagedacht. Misschien had ik Davy Klaassen eruit moeten halen. Dat heb ik overwogen. Een paar weken eerder, in de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht, speelde Davy ook heel matig, maar scoorde hij toch vlak voor tijd. Dat nam ik mee in mijn afweging. Het zijn keuzes die je op dat moment maakt, met de beste bedoelingen. Nu we het over die middag hebben, komt dat klotegevoel weer naar boven. Voor mij is het vergelijkbaar met de halve finale op het EK in 2000, toen we met Oranje na strafschoppen verloren van Italië. Je bent zó dichtbij en dan gaat het mis. Dat zijn voor altijd zwarte bladzijden in je voetbalgeschiedenis."

De Boer geeft aan dat het tijd was om Ajax te verlaten. "In de vorige zomer bekroop me ineens een vreemd gevoel. De seizoensvoorbereiding ging beginnen en ik merkte dat ik mezelf ertoe moest aanzetten. Dat was een signaaltje. Ik dacht: Daar gaan we weer. Weer hetzelfde riedeltje, weer trainen op balbezit en drukzetten, weer naar De Lutte. Dat bedoel ik niet oneerbiedig, het was gewoon mijn gevoel op dat moment. Zo had ik het nog nooit ervaren. Toen we eenmaal waren begonnen, ging ik gewoon volle bak ertegenaan, hoor, laat dat duidelijk zijn."