Nigel de Jong is tot dusver één van de winnaars van de oefenfase in aanloop naar het EK. De middenvelder werd twee weken geleden gezien als kandidaat om buiten de EK-selectie van Oranje te vallen, maar zit inmiddels heel dicht tegen de basis aan. Tegen Oekraïne, Denemarken en Wales gaf hij als invaller zijn visitekaartje af. "Ik ben in Duitsland een completere voetballer geworden."

Dinsdag 18 februari 2003 lijkt een eeuwigheid geleden. Die dag kwam de loopbaan van Nigel de Jong in een stroomversnelling terecht, toen hij als 18-jarig broekie op Highbury de gelijkmaker maakte in de CL-wedstrijd tussen Arsenal en Ajax. De Jong, de zoon van oud-prof Jerry de Jong, leek de zoveelste diamant te zijn uit de Ajax-opleiding. In de jaren die volgden, stokte zijn ontwikkeling echter. De Jong kwam op de bank terecht, kreeg flink wat kritiek en stapte in januari 2006 over naar HSV.

Dat men in Nederland De Jong enkele weken geleden desondanks beschouwde als mogelijke afvaller voor het EK, verbaast de middenvelder niet. "De mensen in Nederland denken dat ik nog steeds de Nigel de Jong van Ajax ben, die een balletje onder zijn voet doorhaalt en heen en weer rent", zegt de inmiddels 23-jarige Amsterdammer tegen FCUpdate.nl. "Ze kennen de nieuwe Nigel de Jong niet."

Bij Oranje moet De Jong concurreren met Demy de Zeeuw en Orlando Engelaar, twee spelers die juist níet in het buitenland spelen. Gezien het belang van internationale ervaring, zou het dus logisch zijn om De Jong in de ploeg te zetten in plaats van één van beide spelers. De Jong wil echter niet op de zaken vooruit lopen. "Ik weet dat ik dicht tegen de basis aan zit, dat geeft een goed gevoel. Ik heb een paar goede invalbeuren achter de rug en de bondscoach heeft zich positief over mij uitgelaten. Maar of ik speel tegen Italië, weet ik niet. Dat zien we maandag wel."