Nederland heeft eindelijk weer een echte rechtsback

Nederland lijkt, op weg naar het WK van 2010 in Zuid-Afrika, een probleem minder te hebben. Sinds Michael Reiziger in 2004 zijn interlandcarrière beëindigde, was de plek rechts in de defensie misschien wel de zwakst bezette positie in het elftal. Tegen Schotland en Macedonië toonde Gregory van der Wiel (21) echter aan, dat de zoektocht naar een nieuwe Reiziger gestaakt kan worden.

Theo Lucius, Mario Melchiot, Jan Kromkamp, Khalid Boulahrouz, John Heitinga, Dirk Marcellis, Kew Jaliens en zelfs Nigel de Jong. Allemaal werden ze de afgelopen jaren uitgeprobeerd als rechtsback in het Nederlands elftal. Van dit illustere gezelschap voldeden alleen Heitinga en Boulahrouz, maar beide spelers zijn van nature geen rechtervleugelverdedigers. Het zijn geen spelers die niet alleen defensief, maar ook offensief hun mannetje staan. Zoals Gregory van der Wiel.

Tevreden over zijn spel of niet, feit is dat Van der Wiel zijn visitekaartje bij Oranje afgegeven heeft. "Het was een heerlijke week voor me. Om bij Oranje te zitten is sowieso een droom, maar als je dan ook twee keer negentig minuten mag meedoen is het helemaal super. Beter kan niet. Zeker ook omdat het in de Amsterdam ArenA was, dicht bij huis. Veel familieleden en vrienden zaten in het stadion. De tegenstanders waren misschien niet al te sterk, maar toch."

Op weg naar het WK van 2010 lijkt Van der Wiel voor de positie rechts achterin de concurrentie aan te moeten gaan met Dirk Marcellis, Khalid Boulahrouz en John Heitinga. Drie spelers die bij hun club centraal achterin spelen, dus. "Dat klopt, ik ben de enige speler in de selectie die elke week rechts achterin speelt", zegt hij met een bescheiden lach. "Maar of ik de vaste rechtsback kan worden, weet ik nog niet hoor. Eerst maar eens zien wat er gebeurt als Heitinga terugkeert."