Zenuwen kent hij niet, nerveus is hij nog nooit geweest. Dat verklaart misschien waarom Eljero Elia maandag zo onbevangen inviel in de WK-wedstrijd tegen Denemarken, die tot dat moment flink op slot zat. De aanvaller van Hamburger SV gooide er een paar sprints en passeerbewegingen uit en stond aan de basis van de 2-0 van Dirk Kuyt. "De oude Eljero is weer terug", stelt hij tevreden vast.

Het was even geleden, dat we de 'oude Eljero' gezien hadden. "Voor de winterstop", vult Elia (23) aan. Daarna sukkelde de aanvaller lang met een enkelblessure. Hij voetbalde door een verkeerde diagnose drie maanden met pijn, ging vervolgens toch onder het mes en was daarna twee maanden uitgeschakeld. Niet bepaald een lekkere aanloop naar het WK, zeker omdat hij in mei ook nog met een bovenbeenblessure kampte. Tijdens de eerste trainingen van Oranje in Hoenderloo trainde Elia los van de groep, pas in Oostenrijk sloot hij aan bij de selectie.

{image[271686][right-half][]}"In Hoenderloo ben ik bewust heel voorzichtig geweest, ik wilde pas meetrainen als ik honderd procent fit was", zegt Elia tegen FCUpdate.nl. "Gelukkig heeft dat goed uitgepakt. Ik voel me nu echt goed. Fysiek en mentaal ben ik, omdat ik een tijdje uit de roulatie was, misschien wel frisser dan andere jongens. Ik heb geen pijntjes meer en wil de wereld laten zien wat ik kan."

Dat laatste lukte tegen Denemarken aardig. Met zijn eerste balcontact stuurde Elia twee verdedigers het bos in en daarna was hij zijn directe tegenstander nog een paar keer te snel af. Waar de rest van de ploeg soms wat bevangen leek door de spanning, maakte Elia frank en vrij zijn acties. Last van de spanning die komt kijken bij een wedstrijd op dit niveau, had hij niet. "Nee man. Ik ben nog nooit nerveus geweest, echt niet. Je moet gewoon schijt aan alles hebben en je acties maken. Niet bang zijn, gewoon je mannetje opzoeken en er langs proberen te komen."

{image[271683][left-half][]}Door zijn goede invalbeurt lijkt Elia een kandidaat voor een basisplek tegen Japan, maar bondscoach Bert van Marwijk liet al doorschemeren dat hij vermoedelijk niet zal sleutelen aan zijn basisploeg. Het is, zo redeneert Van Marwijk, goed om een jongen als Elia achter de hand te hebben. Met zijn snelheid kan Elia een wedstrijd openbreken en gebruik maken van de ruimtes die er komen, als spelers van de tegenpartij vermoeid raken.

Volgens deze theorie is Elia een perfecte speler om tijdens de wedstrijd in de ploeg te brengen, maar de aanvaller ziet dat anders. “Ik ben niet de ideale invaller, het liefst sta ik gewoon in de basis. Maar bij Oranje wil ik gewoon de kansen die ik krijg, met beide handen aangrijpen. Of dat als basisspeler is of als invaller, maakt me niet uit. Het belangrijkste is dat we als team de wedstrijd winnen."

{image[267084][right-half][]}In Japan zal men een eventuele invalbeurt van Elia met angst en beven tegemoet zien. Een paar maanden geleden, toen Nederland en Japan in Enschede een oefenpotje speelden, brak de debuterende aanvaller de wedstrijd open. Mede dankzij hem liep Oranje in de laatste twintig minuten uit van 0-0 naar 3-0. "In Japan kennen ze me nog wel, denk ik", grijnst Elia.