Het is alweer vijftien jaar geleden dat de UEFA besloot om de traditionele Europa Cup I te vervangen door iets nieuws, de Champions League. Inmiddels is dit toernooi niet meer weg te denken uit de voetbalwereld. Wat eerst nog door kenners omschreven werd als 'een gedrocht', is inmiddels uitgegroeid tot een sportief en commercieel schot in de roos. De weken voor en na de finale van 23 mei in Athene, blikt FCUpdate.nl terug op de veertien voorgaande edities van het kampioenenbal. Vandaag deel 9: het strafschoppenfestijn van Dick Jol.

De opzet

Een jaar na de invoering van de tweede groepsfase, besloot de UEFA in al haar wijsheid om de opzet van het toernooi weer even te laten zoals hij is. De format voor het seizoen 2000/2001 was dus gelijk aan de format een jaar eerder, toen de nummer twee en drie van Spanje uiteindelijk de finale van het 'kampioenenbal' haalde.

Ook dit jaar mocht Nederland weer drie teams afvaardigen. En evenals vorig jaar, zat hier één verrassing tussen. Achter kampioen PSV eindigde sc Heerenveen immers als tweede in de Eredivisie, waardoor de Friezen rechtstreekse toegang hadden tot de eerste groepsfase. Feyenoord moest zich, als nummer drie van competitie, door een voorronde heen zien te worstelen. Tegenstander in deze voorronde was het Oostenrijkse Sturm Graz. Dat leek een haalbare opgave, maar in praktijk bleken de Oostenrijkers een lastig te kraken noot. In Graz kende Feyenoord een droomstart toen Igor Korneev binnen tien minuten voor 0-1 zorgde, maar door twee strafschoppen van Markus Schopp eindigde het duel in 2-1.

Feyenoord moest hierdoor in de Kuip winnen om alsnog het hoofdtoernooi te bereiken, maar dat lukte niet. Reinmayr zette Graz zelfs op 0-1. Arco Jochemsen kopte Feyenoord in de slotfase nog wel langszij, maar verder kwam de ploeg niet. Met Inter, dat verloor van Helsingborg, was Feyenoord hiermee het belangrijkste slachtoffer van de voorronde.

PSV in de groepsfase

Het was voor PSV alweer de vierde keer dat het deelnam aan de Champions League. Tijdens de vorige drie edities slaagde de ploeg er niet in om de tweede ronde te bereiken, maar ditmaal leek dat wel te lukken. Vrouwe Fortuna koos bij de loting de zijde van de Eindhovenaren, want de ploeg had het veel slechter kunnen treffen dan een groep met Anderlecht, Manchester United en Dinamo Kiev. Natuurlijk is United een absolute topclub, maar Kiev was inmiddels geen schim meer van de ploeg die een paar jaar eerder door Europa raasde. En Belgische teams blonken de voorgaande jaren in de Champions League vooral uit in afwezigheid, dus ook de ploeg uit Brussel mocht toch geen probleem zijn?

2001

Heerenveen in de groepsfase

Het is weer eens wat anders: pompeblêden in de Champions League. Het is zelfs zó anders, dan de FIFA geen idee had wat het met die rare rode tekens op het shirt aan moest. De voetbalbond dacht er zelfs over na om de pompeblêden te verbieden, omdat het dacht dat het een commerciële uiting was. Uiteindelijk slaagde Heerenveen er in om de FIFA er van te overtuigen dat er echt niets commercieels aan de pompeblêden aan was, waardoor de Friezen gewoon met het traditionele tenue aan de aftrap konden staan in het kampioenenbal.

In het toernooi bleek als snel dat Heerenveen eenzelfde lot te wachten stond als Willem II een jaar eerder. Tweede worden in de Eredivisie is leuk, maar om vervolgens ook in de Champions League een goed figuur te slaan is toch echt een ander verhaal. De Friezen kwamen in een groep terecht met Lyon, Olympiakos en Valencia en slaagden er in de eerste drie wedstrijden niet in om ook maar één puntje te halen. In Lyon werd het 3-1, in Friesland bleek Valencia met 0-1 te sterk en vervolgens werd ook de uitwedstrijd tegen Olympiakos verloren (2-0).

2001

De finalisten

De finale van de Champions League van het seizoen 2000/2001 ging tussen Bayern München en Valencia. Maar hoe bereikten deze teams de finale?

Bayern München

Bayern München kwam in de eerste groepsfase terecht in een poule met Paris Saint-Germain, Rosenborg en Helsingborg. Al snel werd duidelijk dat Helsingborg de zwakste broeder was en dat PSG, Rosenborg en Bayern onderling uit moesten maken welke twee teams naar de volgende ronde gingen. De drie ploegen ontliepen elkaar niets en verdeelden de punten aanvankelijk keurig. Na drie wedstrijden stonden alle drie de teams op zes punten. Rosenborg had PSG verslagen, de Fransen waren te sterk geweest voor Bayern terwijl Bayern Rosenborg klopte. Hierna verspeelde Rosenborg in recordtempo haar kansen. De ploeg ging onderuit bij Helsingborg en liet zich vervolgens afslachten door PSG (7-2). Het gevolg hiervan was dat Bayern in het restant van de poule weinig moeite had om zich bij de top-twee te spelen. Eén zege en twee gelijke spelen in de laatste drie duels was voor de Duitsers voldoende om door te gaan.

Hitzfeld

Valencia

Valencia begon haar toernooi, zoals eerder gemeld, in een groep met Lyon, Olympiakos en Heerenveen. De Spanjaarden bleken al snel een klasse apart in deze poule. Na drie duels had de ploeg al negen punten in de tas zitten, waardoor ze met anderhalf been in de tweede ronde stonden. Toen er vervolgens op de vierde speeldag ook nog eens werd gewonnen in Lyon (1-2), was het pleit beslecht. Dat Valencia uit de laatste twee duels vervolgens nog maar één punt pakte, was puur van statistische waarde.

Ook in de tweede groepsfase zat Valencia al snel op rozen. Panathinaikos en het verrassende Sturm Graz kwamen er niet aan te pas tegen Valencia en Manchester United. En omdat de Spanjaarden en de Engelsen de punten in de onderlinge duels keurig verdeelden (1-1 en 0-0), eindigden ze met evenveel punten. Omdat Valencia echter één tegendoelpunt minder had moeten incasseren, stonden de Spanjaarden bovenaan in de groep. Hierdoor ontliepen ze Bayern München en kwamen ze in de kwartfinale uit tegen Arsenal. Het treffen met the Gunners werd een echte thriller. Arsenal won thuis met 2-1, maar Valencia slaagde er in om in het eigen Mestalla een 1-0 zege uit het vuur te slepen. Hierdoor ging Valencia, op basis van het uit gescoorde doelpunt, naar de halve finale. Hierin stond Valencia tegenover het verrassende Leeds United. In Engeland werd het 0-0, waarna Valencia het karwei thuis afmaakte (3-0).

De finale

Hoewel er bij zowel Bayern München als Valencia geen Nederlanders in het veld stonden, had de finale toch een flink Nederlands tintje. Dick Jol werd immers aangewezen als arbiter en hij drukte nadrukkelijk zijn stempel op de wedstrijd. Binnen tien minuten had de Scheveninger de bal al twee keer op de stip gelegd, eerlijk verdeeld over beide teams. Maar omdat Valencia via Gaizka Mendieta wél scoorde maar Bayern-speler Mehmet Scholl miste, stond Valencia met 1-0 voor. Na rust maakte Bayern echter gelijk, opnieuw nadat Jol de bal op de stip legde. Ditmaal nam Stefan Effenberg plaats achter de bal en hij wist, in tegenstelling tot Scholl eerder in het duel, wél raad met het buitenkansje.

Jol 2001

23 mei 2001, Milaan

Bayern München- Valencia: 1-1

3' Gaizka Mendieta 0-1

51' Stefan Effenberg 1-1

Bayern München (trainer Ottmar Hitzfeld):

Kahn, Kuffour, Andersson, Linke, Sagnol (46' Jancker), Hargreaves, Effenberg, Lizarazu, Scholl (108' Paulo Sérgio), Elber (100' Zickler), Salihamidzic

Valencia (trainer Héctor Cuper):

Cañizares, Angloma, Ayala (90' Djukic), Pellegrino, Carboni, Baraja, Mendieta, Kily González, Sánchez (66' Zahovic), Aimar (46' Albelda), Carew