Oranje-debutant Emegha schreef eigen naam jarenlang verkeerd: 'Ik was een beetje lui'

Emmanuel Emegha schreef jarenlang zijn eigen naam verkeerd, zo onthult hij in gesprek met het Algemeen Dagblad. De reden hiervoor? De boomlange spits was een beetje lui en vond één 'm' eigenlijk wel genoeg.

Vanwege de onzekerheid over de fitheid van Wout Weghorst werd Emegha dinsdag halsoverkop bij het Nederlands elftal gehaald. Op woensdag werd bekend dat de Ajax-spits niet fit genoeg was voor het duel met Polen, waardoor hij het trainingskamp van Oranje in Zeist verliet. Daardoor nam de kans voor een debuut van Emegha in het shirt van Oranje toe. En tot een debuut kwam het ook. In Warschau mocht de aanvaller van RC Strasbourg in de 89ste minuut invallen voor Memphis Depay.

Jarenlang werd de voornaam van de Oranje-debutant met één 'm' geschreven, maar na de officiële melding van de KNVB werd duidelijk dat de voornaam van Emegha wel degelijk me dubbel 'm' is. "Vroeger op school was ik eerlijk gezegd een beetje lui", vertelt de doelpuntenmaker van beroep met een glimlach. "Ik vond één ‘m’ wel genoeg en schreef dan altijd gewoon ‘Emanuel’, want dat was net iets korter. In de jeugd bij Sparta namen ze dat zo over, en op school ook, maar in mijn paspoort staat het goed geschreven: Emmanuel. Zo heet ik echt."

Emegha groeide op in de Schilderswijk

Emegha komt uit de Schilderswijk in Den Haag, waar hij in een klein appartement woonde samen met zijn tweelingbroer en zijn moeder. De opvoeding werd alleen door zijn moeder gedaan. "Ze heeft zó hard gewerkt, ze was mijn vader en mijn moeder tegelijk’’, aldus Emegha. "Daarom is dit debuut niet alleen míjn moment. Dit is ook voor haar, voor mijn tweelingbroertje, voor mijn hele familie. Gelukkig waren ze erbij vandaag in het stadion, samen met mijn zaakwaarnemer."

Emegha wilde altijd al voor Nederland spelen

Zijn ouders komen uit Togo en Nigeria, waardoor Emegha dus ook voor die twee landen uit had kunnen komen. De boomlange rechtspoot bevestigt dat hij benaderd is door beide landen. "Maar ik wist altijd al dat ik voor Nederland wilde spelen. Dit is mijn land. Mijn moeder heeft in Nederland de kans gekregen om een toekomst op te bouwen voor haar kinderen, beter dan ze in Nigeria ooit had kunnen doen. Een aantal jaren geleden ben ik zelf in Nigeria geweest en heb gezien hoe ze daar is opgegroeid. Nou, geloof me: dan hebben we in Nederland niets te klagen. Mijn moeder was heel blij en heel trots dat ik vandaag het Oranje-shirt mocht dragen. Ik heb haar een dikke knuffel gegeven", besluit hij.